Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

ΚΚΕ, ΛΑΟΣ και Πάγκαλος. ...Αν ο λαός δεν το πάρει απόφαση να τους στείλει όλους μαζί στο διάολο, θα πάει ο ίδιος εκεί - και δεν θα του αρέσει - . Αυτοί δείχνουν αποφασισμένοι να τον "πουλήσουν" σαν ένα κομμάτι "κρέας". Το θέμα είναι πότε ο λαός θα πάρει τις δικές του αποφάσεις.


ΕΑΜ Β΄ - ΥΔΡΟΧΟΟΣΔιαδώστε το! Yahoo! Buzz Digg It! Stumble Delicious Technorati Twitter
Η στημένη "παράσταση" σύγκρουσης των φασιστών καλά κρατεί. Το επίσημο "άλλοθι" του προδοτικού δικομματισμού. Για όσο διάστημα δεν διώχνει ο λαός τους φασίστες από την Βουλή, θα τον "δουλεύουν".
Δεν πέρασαν μερικοί μήνες από τη στιγμή που λέγαμε πως:Κανένα φασιστικό αντιλαϊκό μέτρο ή προδοτικό αντεθνικό σχέδιο δεν θα είχε "περάσει" σήμερα από τη Βουλή, αν δεν υπήρχαν το ΚΚΕ και ο Καρατζαφέρης μέσα σ' αυτήν. Δυστυχώς αυτό, που συνέβη με το ΔΝΤ, είναι η καλύτερη απόδειξη αυτών που ισχυριζόμασταν. Δυστυχώς έγιναν τα χειρότερα, που θα μπορούσαν να γίνουν. Με τις ψήφους του "πατριωτικού" ΛΑΟΣ πέρασε μέσα από τη Βουλή το περίφημο "μνημόνιο" της εθνικής μας υποταγής. Από τους "αγώνες" του "εργατεμπορικού" ΚΚΕ μένουν ανυπεράσπιστα τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων των Ελλήνων πολιτών. Απειλούνται ευθέως αυτά τα δικαιώματα επειδή το ΚΚΕ ανέλαβε αυθαίρετα και εργολαβικά την υπεράσπισή τους. 
Οι φασίστες κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί τον "διάλογο" της Δημοκρατίας τον έχουν μετατρέψει τεχνητά και παράνομα σε έναν άνευ ουσίας ιδεολογικό "διαπληκτισμό" μεταξύ τους. "Διαπληκτισμό" προβοκατόρων και χαφιέδων, στον οποίο δεν συμμετέχει ο λαός και γι' αυτόν τον λόγο κανένας δεν ελέγχει κανέναν. Διαπληκτισμό,  ο οποίος φτάνει στα όρια της χυδαιότητας, όταν οι φασίστες βρίζονται μεταξύ τους στη Βουλή, αποκαλώντας ο ένας τον άλλο "ουραγκοτάγκο", "γερμανόψυχο" ή "μαυραγορίτη". Μιλάμε για κτήνη, τα οποία αποπατούν ανενδοίαστα μέσα στον πιο ιερό χώρο μιας Δημοκρατίας, την οποία δεν τη σέβονται, γιατί απλούστατα δεν την πιστεύουν.
Αυτό είναι το παιχνίδι της ύβρης και οι φασίστες το παίζουν κάθε μέρα, για να "βραχυκυκλώσουν" τη δημοκρατική λειτουργία. Ο λαός "μιλάει" κάθε τέσσερα χρόνια και οι φασίστες "μιλάνε" κάθε μέρα. Ο λαός ψευδοαποφασίζει υπέρ των συμφερόντων του κάθε τέσσερα χρόνια και αυτοί αποφασίζουν εις βάρος του κάθε ημέρα του χρόνου. Ο λαός νομίζει ότι ψηφίζει εκπροσώπους του, ενώ στην πραγματικότητα με την ψήφο του τοποθετεί —και άρα "νομιμοποιεί"— στη Βουλή τους "υπαλλήλους" των μεγάλων συμφερόντων.
Αυτοί κυβερνάνε την Ελλάδα. Οι "υπάλληλοι" των ξένων μεγάλων συμφερόντων. Των συμφερόντων, που τους επιτρέπουν να λένε ψέματα, για να κλέβουν την ψήφο του λαού. Των συμφερόντων, που ενισχύουν αυτούς, οι οποίοι προεκλογικά "βλέπουν χρήματα παντού" και μετεκλογικά ρημάζουν τον λαό. Ο λαός στο "παιχνίδι" αυτό συμμετέχει εν αγνοία του. Απλά "υπογράφει" διορισμούς πρωθυπουργών, ενώ την επιλογή τους την έχουν κάνει άλλοι. Την έχει κάνει η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, για παράδειγμα. Η Λέσχη, στην οποία ανήκει ο Γιωργάκης, ο οποίος ονειρεύεται την παγκόσμια διακυβέρνηση.
Όλο αυτό το "παιχνίδι" πρέπει ν' αποκαλυφθεί στην "ουσία" του, για να καταλάβει κάποιος πώς λειτουργεί. Πού στηρίζεται; Στηρίζεται στο γεγονός ότι τα φασιστικά κόμματα των δύο άκρων αναλαμβάνουν εργολαβικά να πουν την αλήθεια, προκειμένου να την ακυρώσουν. Τα δύο μεγάλα ιδιόκτητα κόμματα των κομματαρχών, που είναι μέλη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, σ' αυτούς τους "ειλικρινείς" φασίστες των άκρων στηρίζονται. Το παιχνίδι είναι απλό στην εφαρμογή του. Ό,τι δεν βολεύει τους "μπιλντεμπεργκερς" κομματάρχες να το φωνάζει ο λαός, το δίνουν "καραμέλα" να το φωνάζουν οι φασίστες.
Απλό κόλπο. Δίνεις τα μυστικά του καλού σεξ να τα διαλαλούν σαν πραμάτειά τους οι ευνούχοι. Αυτό κάνουν με τους φασίστες. Δίνουν την αλήθεια στους φασίστες, για να την ακυρώσουν. Αποδίδουν την αλήθεια στους φασίστες και οι ίδιοι με τη "διαφορετικότητά" τους νομιμοποιούνται να εμφανίζονται σαν δημοκράτες. Δεν είναι δηλαδή δημοκράτες, επειδή σκέφτονται και ενεργούν δημοκρατικά, αλλά είναι "δημοκράτες" —όσο φασιστικά κι αν ενεργούν— επειδή απλά δεν ανήκουν στο ΚΚΕ ή στο ΛΑΟΣ …"Δημοκράτες", απλά και μόνον επειδή αυτή η ιδιότητα "περισσεύει" σε κάποιους άλλους φασίστες.
Από εκεί και πέρα ό,τι σκέφτεται ο ελληνικός λαός, επειδή το εκφράζουν καταχρηστικά και παράνομα οι φασίστες των άκρων, γίνεται "φασιστικό" …Είναι "φασιστικό" ν' αγωνίζονται οι δημοκράτες για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Τι θέλουν; Προστασία του 13ου και 14ου μισθού; Αυτά τα λέει ...το ΚΚΕ. Εμείς, σαν "δημοκράτες", δεν είναι δυνατόν να έχουμε την ίδια άποψη μ' αυτό. "Εμείς θέλουμε να "σωθεί" η χώρα" …είπε ο γνωστός διεθνοκαθαριστής συνεδριακών χώρων. Οι μισθοί-δώρα τέλος …με συνοπτικές "δημοκρατικές" διαδικασίες. Κανένας δεν θα βγει στον δρόμο, γιατί ήδη το ΚΚΕ θα έχει πιάσει από νωρίς τα πεζοδρόμια και τα λιμάνια και κανένας δημοκράτης δεν θέλει να στέκεται δίπλα στον "ψωριάρη". Προτιμά ακόμα και να πεινάει, παρά να βρεθεί συνοδοιπόρος με το σταλινικό απολίθωμα.
Το ίδιο κάνουν και από την άλλη πλευρά. Καθημερινά αποκαλύπτονται και νέα σκάνδαλα διαφθοράς. Σκάνδαλα όμως, τα οποία έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς. Ποιο είναι αυτό; Στην προκειμένη περίπτωση τη μόνιμη γερμανική παρουσία στον ρόλο του διαφθορέα, αλλά και του άρπαγα. Στην κυριολεξία η διαφθορά στην Ελλάδα μοιάζει με γερμανική "αρρώστια". Το μεγαλύτερο μέρος της διαφθοράς οφείλεται σε παράνομες πράξεις γερμανικών εταιρειών, οι οποίες λεηλατούν τον δημόσιο πλούτο. Το αποτέλεσμα αυτής της διαφθοράς είναι η αρπαγή του ίδιου του δημοσίου κεφαλαίου από τους Γερμανούς. Είναι προφανές ότι στην περίπτωση αυτήν έχουμε ιμπεριαλιστική "επίθεση" από κάποιο άλλο κράτος.
Ποιος ανέλαβε την "υπεράσπισή" μας; Ποιος ανέλαβε την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων; Το "πατριωτικό" ΛΑΟΣ φυσικά. Γιατί; Για να μην αναζητήσει κανένας δημοκράτης την αλήθεια γύρω από αυτήν την "επίθεση". Για να μην αναγκαστεί κανένα κόμμα εξουσίας να στρέψει πραγματικά το ελληνικό κράτος εναντίον του γερμανικού κράτους, ώστε να προστατευτεί από την πρωτοφανή αυτήν επίθεση. Κανένας δεν θα "ταυτιστεί" με μια δεδομένη ανθελληνική αλήθεια, απλά και μόνον γιατί την πρεσβεύει ο "ψωριάρης" της άλλης πλευράς του φασισμού.
Ο αναγνώστης καταλαβαίνει πώς γίνεται το παιχνίδι του φασισμού. Η ύπαρξη αυτών των αυθεντικών φασιστών των άκρων —της Αριστεράς και της Δεξιάς—, επιτρέπει στους φασίστες του δικομματισμού να λειτουργούν ως φασίστες και οι ίδιοι. Κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί οι οφθαλμοφανείς και δηλωμένοι φασίστες τούς εξασφαλίζουν το "άλλοθι" για όλα τους τα εγκλήματα. Όταν λέμε ό,τι θέλουν, το εννοούμε. Ψήφισαν ένα μνημόνιο, με το οποίο παρέδωσαν τη χώρα στο ΔΝΤ και δεν φοβούνται την κρεμάλα. Θα ψηφίσουν έναν νόμο, ο οποίος θα καταστρέφει τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των Ελλήνων και δεν φοβούνται την κρεμάλα. Γιατί; Γιατί στην πρώτη περίπτωση οι "δωσίλογοι" πέρασαν το "μνημόνιο" της κατοχής με τις ψήφους των "πατριωτών" του ΛΑΟΣ. Στη δεύτερη περίπτωση θα περάσουν επίσης εύκολα το αντεργατικό νομοσχέδιο, γιατί το ΚΚΕ των χαφιέδων του Περισσού θα αναλάβει την "παλλαϊκή αντίδραση".
Κανένας από τους κρυπτοφασίστες του δικομματισμού δεν έχει την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις σε κανέναν, γιατί απλούστατα αυτός, ο οποίος αναλαμβάνει να τους "κρίνει", είτε στη Βουλή είτε στον δρόμο, είναι η Παπαρήγα και ο Καρατζαφέρης. Αυτό είναι το όλο "παιχνίδι". Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν σε όποιον τομέα θέλουν, γιατί απλούστατα είναι "στημένο" το παιχνίδι. Μπορούν να πάρουν την οποιαδήποτε αντιλαϊκή ή αντεθνική απόφαση, χωρίς να απειληθούν από κανέναν. Γιατί; Γιατί παίζουν παιχνίδι με τους φασίστες της κάθε εξειδίκευσης.
Παίρνουν εύκολα τα αντιλαϊκά ή αντεργατικά μέτρα, γιατί την "αντίδραση" των εκατομμυρίων εργαζομένων θα την αναλάβει το "κόμμα" της "εργατιάς" του "κολοσσιαίου" μονοψήφιου ποσοστού. Παίρνουν εύκολα τις αντεθνικές αποφάσεις, γιατί την πατριωτική "αντίδραση" θα την αναλάβει το "κόμμα" των παλαιών βασιλικών δωσίλογων με ένα επίσης "κολοσσιαίο" ποσοστό. Με τη δημοκρατική παράταξη να είναι πλέον του 90%, τον έλεγχο στην Ελλάδα τον έχει μια μικρή ομάδα οικογενειών, η οποία στηρίζεται σε ελάχιστους φασίστες —έμμισθους στην πλειονότητά τους— οπαδούς. Μια μικρή ομάδα "μπιλντεμπεργκιανών" κομματαρχών, οι οποίοι ελέγχουν τα πάντα, γιατί ελέγχουν απόλυτα τα άκρα του φασισμού. Με αυτά τα άκρα παίζουν κάθε φορά που προσπαθούν να περάσουν επώδυνες για τον λαό πολιτικές.
Σήμερα κάνουν ακριβώς τα ίδια. Για να υποτάξουν τον λαό στο ΔΝΤ και να τον αναγκάσουν να δεχθεί τα απάνθρωπα αναγκαστικά μέτρα, παίζουν παιχνίδια δήθεν ιδεολογικής σύγκρουσης, για να τον αποπροσανατολίσουν. Για να μην βλέπει ο κόσμος ότι εκτός από την πατρίδα του χάνει και τη σύνταξή του, παίζουν "παιχνίδια" προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού. "Παιχνίδια", τα οποία ξεκινούν από βίαιες λεκτικές ακρότητες μεταξύ τους, μέχρι του σημείου να αφήνουν να υπονοηθεί ότι δεν θα περάσει πολύς χρόνος, που μπορεί να χαθεί ο έλεγχος. Υπάρχει δηλαδή μια κλιμάκωση στην κατάσταση ανάλογα με τις αντιδράσεις του λαού.
Ξεκινάνε με καταγγελίες περί βολεμάτων ημετέρων, προκειμένου να συσπειρώσουν τα "πρόβατα" στα κομματικά "μαντριά" και όταν βλέπουν ότι δεν αποδίδει το "θέατρο", καταφεύγουν στις ευθείες απειλές για εμφύλια σύρραξη. Στην πραγματικότητα απειλούν τον κόσμο με εμφυλιοπολεμική σύγκρουση, αν δεν υποταχθεί. Απειλούν τους απείθαρχους "επαναστάτες" να τους φέρουν σε σύγκρουση με τους πειθήνιους "νοικοκυραίους". Απειλούν με σύγκρουση τους οπαδούς της "Τάξεως και της Ηθικής" με τους οπαδούς της "Αναρχίας και της Ανηθικότητας". Μεγάλη "παράσταση" του παρελθόντος, που γνώρισε επιτυχία στα "Δεκεμβριανά".
Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αυτής της θεατρικής σύγκρουσης, που απειλεί με "νεκρούς", είναι ο διαβόητος Πάγκαλος. Το επιφανές μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Τι ήταν και εξακολουθεί να είναι ο Πάγκαλος; Ένα εκ γενετής επιφανές μέλος του φασιστικού κυκλώματος. Είδε το φως της ζωής σαν εγγονός του μεγαλύτερου δωσίλογου της κατοχής. Όταν τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα πεινούσαν, ο Πάγκαλος αποθήκευε λίπος από το γάλα της Βέρμαχτ και της Γκεστάπο. Στη συνέχεια —και για ευνόητους λόγους— ο εγγονός του δωσίλογου έπρεπε να σβήσει τα ίχνη του. Τι θα κάνει όμως ένας φασίστας; Θα παραμείνει τέτοιος. Αυτό έκανε και ο Πάγκαλος. Ο εγγονός τού πιο επιφανούς δωσίλογου έγινε επιφανής σταλινικός. Μεγαλοστέλεχος του ΚΚΕ έγινε ο Πάγκαλος.
Όμως, ούτε αυτό το έκανε τζάμπα. Όταν οι δημοκράτες Έλληνες δεν πεινούσαν πλέον, αλλά εργάζονταν σκληρά για την επιβίωσή τους στις φάμπρικες της Ευρώπης και των ΗΠΑ και πάλι ο Πάγκαλος συγκέντρωνε λίπος. Η φτωχή Ελλάδα "έδιωχνε" τα τίμια παιδιά της, αλλά συντηρούσε τα εγγόνια των δωσίλογων. Επί χρόνια ο Πάγκαλος ζούσε πλούσια σαν κομματικός αξιωματούχος του ΚΚΕ. Ο εγγονός του αρχιδωσίλογου της Δεξιάς ζούσε πλούσια ως αυθεντικός σταλινικός αξιωματούχος του ΚΚΕ και άρα ως χαφιές τεμπελχανάς. Μόνον όταν άρχισε να "στερεύει" η "αγελάδα" του Στάλιν την εγκατέλειψε ο "δημοκράτης". Μόνον όταν είδε αλλού περισσότερο "φαΐ" έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ για τον Πάγκαλο ήταν το "Ελντοράντο". Ένα αναπάντεχο "Ελντοράντο". Είναι γνωστό —στους πάντες πλέον— πως όλη η "χαβούζα" της ελληνικής κοινωνίας είχε επενδύσει στο ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ανέλθει κοινωνικά και οικονομικά. Από τους νυν εκατομμυριούχους πρώην μπατίρηδες Άκηδες μέχρι τους νυν κλωτσοσκούφηδες και πρώην γλείφτες Κουλούρηδες, όλοι επένδυαν στον μεγάλο "ηγέτη". Στον Εβραίο δημαγωγό, ο οποίος στηρίχθηκε στην ενεργοποίηση των ενστίκτων μιας ταλαιπωρημένης από τον εμφύλιο κοινωνίας. Στον "επαναστάτη" της πορδής Ανδρέα, ο οποίος από τα ξενοδοχεία της Δύσης ήρθε στην Ελλάδα, για να εισπράξει την ανατροπή της Χούντας. Στον ψεύτη Ανδρέα, ο οποίος υποσχέθηκε ψωμάκι και δικαιοσύνη σε μια κοινωνία, που τα είχε ανάγκη καί τα δύο.
Από αυτό το πανεθνικό προσκλητήριο της "χαβούζας" δεν μπορούσε να λείψει μια τεράστια "κουράδα", όπως είναι ο Πάγκαλος. Μέσα σ' αυτό το χαώδες "μόρφωμα" της μεταπολίτευσης όλα του τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν ν' αποδώσουν χρυσάφι. Κάποιοι όμοιοί του έστηναν κύκλωμα εξουσίας και είχαν ανάγκη από έμπειρους χαφιέδες και προβοκάτορες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όλοι οι "ήρωες" της "δημοκρατίας" της μεταπολίτευσης είναι μετανοήσαντες σταλινικοί. Δεν είναι τυχαίο που οι πιο "ένδοξοι" από τους εχθρούς της Χούντας ήταν πρώην χαφιέδες της ασφάλειάς της. Από τον δήθεν τροτσκιστή Ανδρέα μέχρι την …"εδώ μεζεδοπωλείο" Δαμανάκη όλοι τους ήταν ίδιοι. Προφανώς η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν "γεννούσε" πρόσωπα και αναγκαζόταν να "υιοθετεί" παιδιά του σταλινισμού και των μυστικών υπηρεσιών.
Ανάμεσα σ' αυτούς τους φασίστες "ήρωες" της "δημοκρατίας" —και με τα ίδια προσόντα— ήταν και ο Πάγκαλος. Λογική ήταν η "επιτυχία" του. Ποιος θα φώναζε ως ΠΑΣΟΚΟΣ πιο αυθεντικά το παλαιό κομμουνιστικό αντιδεξιό σύνθημα …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά"… από τον εγγονό του αρχιδωσίλογου της Δεξιάς, ο οποίος ήταν και πρώην ΚΚΕς; Ποιος θα κατηγορούσε πιο αυθεντικά τη Χούντα από τον Πάγκαλο, ο οποίος με τις "ευχές" της και τα χρήματά της σπούδασε στα Παρίσια της Ευρώπης; Γιος στρατοπεδάρχη της Δεξιάς είναι αυτός, ο οποίος δείχνει στα καφενεία κάτι φουκαράδες για δεξιούς.
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο φασισμός του Πάγκαλου ήταν η μεγάλη "περιουσία" του και μια τέτοια περιουσία δεν αφήνεται στην τύχη της. Ως φασίστας πάντα εκβίαζε, για ν' αναρριχάται στις υψηλότερες θέσεις του κόμματος. Ομοϊδεάτης και "ομογάλακτος" του μεγάλου Ανδρέα ήταν. Στην ίδια συνομοταξία γόνων δωσίλογων ανήκε. Επιβίωσε εύκολα με τον Ανδρέα απέναντί του και τον γιο του τον είχε για πλάκα. Το παιχνίδι το γνώριζε άριστα. Γι' αυτόν τον λόγο ακολούθησε και τις κοινές επιλογές με την οικογένεια Παπανδρέου στην αναζήτηση ξένων "προστατών". Δεν είναι τυχαίο που ανήκει στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Από τα ίδια κέντρα πήρε τις συστατικές επιστολές. Είναι δυνατόν να γίνει κάποιος υπουργός εξωτερικών της χώρας, χωρίς να έχει τέτοιου είδους επιστολές;
Αυτές οι επιστολές είναι "γραμμάτια" και ο Πάγκαλος τα ξεπλήρωσε όλα. Τα ξεπλήρωσε εις βάρος μας. Εις βάρος της Ελλάδας. Αυτός ήταν ο "μεγάλος τραγουδιστής", όταν παρέδιδαν τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Αυτός ήταν ο "μεγάλος μετεωρολόγος", ο οποίος προέβλεπε ανέμους, που σηκώνουν σημαίες από βραχονησίδες. Πάντα πρόδιδε τη χώρα, γιατί πάντα εκτελούσε τις εντολές των προστατών του. Αυτό έκανε πάντα, γιατί αυτό έκανε η οικογένειά του. Ο παππούς του ζούσε με γερμανικά μάρκα και αυτός έζησε για πολλά χρόνια με ρωσικά ρούβλια. Σήμερα επιχειρεί να ζήσει με εβραϊκά ευρώ του Τρισέ. Δεν υπάρχει μυστήριο στη βρόμικη και σκοτεινή πορεία του.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο αλληλεξαρτήσεων και αλληλοεκβιασμών "διακρίθηκε" στο ΠΑΣΟΚ. Στο ΠΑΣΟΚ του γιου του δοτού πρωθυπουργού του εμφυλίου και του εγγονού, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Εύκολη ήταν πάντα η επιβίωσή του, έστω και με όρους ταπεινωτικούς για τον οποιονδήποτε άλλο. Δεν είναι ιδιαίτερα τιμητικό να φιλάς εκεί όπου προηγουμένως έφτυνες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις ύβρεις του Πάγκαλου απέναντι στον βλάκα —όπως τον χαρακτήριζε— Γιωργάκη; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις "πατριωτικές" καταγγελίες του για τους "αμερικανοθρεμμένους" του υπουργείου Εξωτερικών του Giorgo; Σήμερα, εξαιτίας εκείνων των "αμερικανοθρεμμένων βλακών" είναι αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Giorgo …Στην κυβέρνηση του βλάκα και του προδότη, όπως περίπου θεωρούσε τον Γιωργάκη …Στην φτυμένη "ποδιά", με την άσχημη γεύση για τους γλείφτες.
Αυτήν την κυβέρνηση εξυπηρετεί σήμερα …και πάλι με το ίδιο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο της οικογένειάς του. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των νεοδωσίλογων, που παρέδωσαν τη χώρα στο ΔΝΤ είναι. Ποιους θα μιμηθούν για να σωθούν, όταν υπάρχουν έτοιμα τα επιτυχημένα "πρότυπά" τους; Πώς σώθηκαν οι παλαιοδωσίλογοι από τον οργισμένο και πεινασμένο λαό; Υποσχόμενοι "σωτηρία". Ποιοι υπόσχονταν σωτηρία; Η κυβέρνηση του —χαφιέ των Δυτικών— Γεωργίου Παπανδρέου. Ποιοι "εγγυόταν" τη σωτηρία; Οι Δυτικοί, που έστελναν τα "πακέτα" Μάρσαλ, για να σωθούμε. Ποιοι ήταν αυτοί, που δήθεν απειλούσαν τη "σωτηρία" του; Οι ΚΚΕδες.
Το ίδιο δεν συμβαίνει και σήμερα; Από τι κινδυνεύει σήμερα ο ελληνικός λαός; Από την καταστροφή. Ποιοι υπόσχονται σωτηρία; Η κυβέρνηση του χαφιέ της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ Γιώργου Παπανδρέου. Ποιοι την "εγγυούνται"; Οι Δυτικοί, με τα "πακέτα" του ΔΝΤ. Ποιοι εμφανίζονται και πάλι να απειλούν τη "σωτηρία" του; Ποιοι πρέπει να εμφανιστούν ότι αντιπροσωπεύουν την απειλή; Οι ΚΚΕδες.
Η κατάσταση, δηλαδή, είναι τόσο όμοια, που δεν έχει διαφοροποίηση ούτε στα ονόματα. Απέναντι στους φασίστες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ βρίσκονται και πάλι οι επαγγελματίες και "στημένοι" ΚΚΕδες. Οι πρώην γνωστοί και σύντροφοι του πρώην σταλινικού και νυν "Μπιλντεμπεργκερ" Πάγκαλου. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο Πάγκαλος αυτό "πουλάει" και είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του οπαδού της παγκόσμιας διακυβέρνησης Giorgo. Της κυβέρνησης του εγγονού αυτού, που μας οδήγησε στον εμφύλιο. Ο Πάγκαλος συντονίζει το "εμφυλιοπολεμικό" παιχνίδι, γιατί γνωρίζει άριστα καί τις δύο πλευρές. Τις δυο πλευρές του φασισμού. Υπήρξε επιφανές μέλος καί των δύο πλευρών. Έχει στη διάθεσή του κάποια τηλέφωνα, για να συνεννοηθεί μαζί τους. Οι φασίστες συνεννοούνται μεταξύ τους και βάζουν —ή τουλάχιστον προσπαθούν να βάλουν— τον κόσμο στο "παιχνίδι" της σύγκρουσης.
Ο Πάγκαλος, σε ρόλο "πασπαρτού", προσπαθεί να ενεργοποιήσει τα ένστικτα του ελληνικού λαού, προκειμένου να τον τρομάξει. Να τον τρομοκρατήσει στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το ζητούμενο της "παράστασης" των φασιστών. Η απειλή είναι μία και μοναδική: ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΔΝΤ, ΓΙΑΤΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ. Έλληνες υποταχθείτε, γιατί το ΚΚΕ ήδη έχει πάρει τα "ρόπαλα" και έχει κατέβει στους δρόμους. Αυτό ακριβώς είναι το μήνυμα, που οι φασίστες θέλουν να στείλουν στους Έλληνες. Θέλουν να τους "θυμίσουν" τις συνέπειες του εμφυλίου, για να μην τολμήσουν ν' αντισταθούν στην κατάκτηση.
Για να τα καταφέρει όλα αυτά ο Πάγκαλος, θα πρέπει να ενεργοποιήσει όλα τα επικίνδυνα μέτωπα. Γι' αυτόν τον λόγο εκμεταλλεύεται όλες τις ιδιότητές του, προσπαθώντας να βάλει στο παιχνίδι της σύγκρουσης όλους τους "μονομάχους". Ως κυβερνητικός, προσπαθεί να "σώσει" την Ελλάδα από την καταστροφή και γι' αυτό υπερασπίζεται το ΔΝΤ και το μνημόνιο. Ως αριστερός —και δήθεν "σοσιαλιστής"—, αποκαλύπτει τα "εγκλήματα" της Δεξιάς με τις λίστες των βολεμάτων των ημετέρων. Ως εγγονός ακροδεξιού δωσίλογου, κατηγορεί το ΚΚΕ με την επιχειρηματολογία των Δεκεμβριανών. Των Δεκεμβριανών, που μπορεί να οδήγησαν τον λαό στην καταστροφή, αλλά έσωσαν τον ίδιο και την οικογένειά του.
Όχι απλά δεν τους εκτελέσαμε ως προδότες, αλλά ακόμα τους ταΐζουμε. Μετά τον παππού, τον πατέρα και τον ίδιο τον Πάγκαλο, σήμερα μαθαίνουμε ότι ταΐζουμε και την κόρη του. Έτσι "τιμωρεί" η Ελλάδα τους προδότες της. Ύπουλα και πονηρά. Τους τιμωρεί με αργή και βασανιστική μέχρι θανάτου "πάχυνση", πετώντας τους κρατικά "λουκάνικα".
Αυτό είναι το παιχνίδι του φασίστα Πάγκαλου και αυτό παίζει καί με τα δύο φασιστικά άκρα. Αυτό παίζει καί με το ΚΚΕ καί με το ΛΑΟΣ. Πώς αποδεικνύεται αυτό; Για το πρώτο δεν τίθεται θέμα απόδειξης, εφόσον είναι αυταπόδεικτο. Στον δρόμο βρίζονται πλέον ο Πάγκαλος και το ΚΚΕ σαν κοινοί αλήτες. Σ' ό,τι αφορά το δεύτερο, το μόνο που χρειάζεται είναι παρατηρητικότητα. Ο "αντιδεξιός" —και πρώην κομμουνιστής— Πάγκαλος επιτίθεται στη δεξιόστροφα δημοκρατική ΝΔ και όχι στο δεξιό φασιστικό ΛΑΟΣ. Γιατί; Γιατί με το ΛΑΟΣ παίζουν το ίδιο παιχνίδι. Ο εγγονός του αρχιδοσωσίλογου παίζει το ίδιο παιχνίδι με το κόμμα των εγγονών των άλλων δωσίλογων. Επιτίθενται καί οι δύο στο ΚΚΕ με τον ίδιο τρόπο, αλλά υποστηρίζουν επίσης καί οι δύο τα αντεθνικά μέτρα της Κυβέρνησης με τον ίδιο επίσης τρόπο. Με το ΛΑΟΣ έχουν κοινό ιδεολογικό εχθρό, αλλά ακολουθούν καί οι δύο συνολικά κοινή πολιτική.
Το παιχνίδι με το ΚΚΕ είναι το πιο εύκολο στην ανάλυσή του, γιατί δεν είναι καν πρωτότυπο. Αν πάρει κάποιος εφημερίδες της εποχής των Δεκεμβριανών, θα διαβάσει τα επιχειρήματα καί των δύο "πλευρών". Όλα όσα λέει σήμερα ο Πάγκαλος του Giorgo εις βάρος του ΚΚΕ, τα έλεγαν οι δωσίλογοι, που είχαν πλαισιώσει τον Γεώργιο Παπανδρέου και είχαν στελεχώσει τη δοτή κυβέρνησή του. Όλα όσα απαντάει το ΚΚΕ ή η Παπαρήγα, τα έλεγε και πάλι το ΚΚΕ και ο Ζαχαριάδης. Τίποτε διαφορετικό. Αν μάλιστα ο ερευνητής έχει υπομονή, θα δει και "σκηνές" από τα "προσεχώς" της "παράστασης". Θα γνωρίζει όχι μόνον όσα έχουν πει μέχρι τώρα οι πρωταγωνιστές, αλλά και τι θα πουν στο άμεσο μέλλον.
Τα πράγματα είναι απλά. Όλα αυτά είναι "στημένα" από "πρωταγωνιστές", οι οποίοι γνωρίζουν το "σενάριο" μιας ασφαλούς παράστασης σύγκρουσης, για να αποπροσανατολιστεί ο λαός. Αν υπήρχε πραγματική αντιπαλότητα μεταξύ του αντιπροέδρου μιας κυβέρνησης —όπως είναι ο Πάγκαλος— και ενός παράνομου κόμματος —όπως είναι το ΚΚΕ—, δεν θα είχαμε ύβρεις. Ας στείλει ο αντιπρόεδρος ένα κλιμάκιο του ΣΔΟΕ, για να ερευνήσει τα οικονομικά του κόμματος. Σε μια τέτοια περίπτωση ο μισός Περισσός θα πάει φυλακή και ο άλλος μισός θα μεταναστεύσει. Χρήματα από πρακτοριλίκια, χαφιεδισμούς και εκδουλεύσεις σε ξένες υπηρεσίες ξένων κρατών υπάρχουν άφθονα στον Περισσό. Ας τα βρει ο Πάγκαλος κι ας τους στείλει στον εισαγγελέα για τα περαιτέρω.
Τα ανάλογα αφορούν και το ΚΚΕ. Γιατί βρίζει τον Πάγκαλο, όταν μπορεί να τον καταστρέψει; Χαφιέδες πρώην υπερδύναμης ήταν οι ΚΚΕδες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουν στοιχεία για την οικογένεια του αρχιδωσίλογου Πάγκαλου. Για τον παππού του, που ήταν συνεργάτης των Ναζί. Για τον πατέρα του, που ήταν επιφανής αξιωματικός της "πατριωτικής" Δεξιάς και γιος δωσίλογου. Για τον ίδιο τον Πάγκαλο, που ήταν εγγονός δωσίλογου, γιος αξιωματούχου της "επάρατης" και στέλεχος του ΚΚΕ …Υψηλόβαθμο στέλεχος, όταν το ΚΚΕ συντηρούνταν με ρώσικα ρούβλια. Ας μας δώσει το ΚΚΕ τον φάκελο του στελέχους του με το όνομα Πάγκαλος. Ποιος ήταν ο αστυνομικός του "σύνδεσμός", όταν χαφιέδιζε την κοινωνία στην ασφάλεια της Χούντας; Ποιους συντρόφους του κάρφωσε; Ποιοι συμπολίτες μας πήγαν στα ξερονήσια εξαιτίας του; Ποιος του έδινε τα ρώσικα χρήματα, όταν συμμετείχε στις διεθνείς εκδηλώσεις των κομμουνιστικών κομμάτων ως αξιωματούχος του ΚΚΕ;
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Όταν κάποιος είναι πραγματικός εχθρός σου, δεν τον βρίζεις στον δρόμο. Στον πραγματικό εχθρό σου επιδιώκεις να του κάνεις πραγματική ζημιά. Όταν τον βρίζεις και δεν κάνεις τίποτε ουσιαστικό εναντίον του, μάλλον το κάνεις για το θεαθήναι. Μάλλον "παίζεις" μια παράσταση σύγκρουσης, για να δουλεύεις τους αφελείς. Ας μην παραπονιέται λοιπόν το ΚΚΕ για τον Πάγκαλο. Ειδικά γι' αυτόν τον συγκεκριμένο Πάγκαλο. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι αυτός ο Πάγκαλος —ως πρόσωπο— είναι μια από τις πολλές "προσφορές" του ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία. Χάρη στο ΚΚΕ υπάρχει αυτό το αδηφάγο "κήτος" στην πολιτική σκηνή. Το ΚΚΕ μέσα στις δικές του κομματικές "κολυμπήθρες" "βάπτισε" σαν "δημοκράτη" τον φασίστα εγγονό του αρχιδωσίλογου της κατοχής.
Ας μην παραπονιέται ο Μαΐλης για τη "γκεμπελική" ρητορεία του Πάγκαλου. Στο ΚΚΕ την έχει μάθει και η ειρωνεία είναι ότι δεν είναι γκεμπελική. Σταλινική ρητορεία των χαφιέδων είναι. Είναι η ίδια ρητορεία, που επί χρόνια εξέφραζε η φασιστική κρατική ασφάλεια, η οποία υπήρξε η εργοδότρια αρχή και του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, δηλαδή, που διαμαρτύρεται για τον "ταγματασφαλίτη" Πάγκαλο, το κάνει, γιατί είναι εκπαιδευμένο από την κρατική ασφάλεια να διαμαρτύρεται. Αυτό έκανε πάντα και αυτό κάνει και τώρα. Γι' αυτό πληρώνεται. Γι' αυτόν τον λόγο ζούνε πλούσια οι ΚΚΕδες. Γι' αυτόν τον λόγο πληρώνονται τα Κολέγια των θυγατέρων τους. Γι' αυτόν τον λόγο είναι καθαρά τα τζάμια των μεγάρων τους.
Αυτά σ' ό,τι αφορά την "κόντρα" Πάγκαλου και ΚΚΕ. Η μεγαλύτερη όμως πλάκα βρίσκεται αλλού. Τη μεγαλύτερη πλάκα την έχει το έτερον "κήτος" του φασισμού. Ο Καρατζαφέρης. Γιατί; Γιατί αναγκάζεται να εξευτελίζεται. Τουλάχιστον το ΚΚΕ είναι συνεπές σ' αυτό που κάνει πάντα. Χαφιέδες ήταν και τέτοιοι παραμένουν με το άλλοθι της ιδεολογικής ιδιομορφίας τους. Ο Καρατζαφέρης δεν μένει προσκολλημένος σε έναν μόνιμο και άρα ασφαλή για τον ίδιο πολιτικό "άξονα". Αναγκάζεται να "κινείται" προς όλες τις κατευθύνσεις και εξευτελίζεται στην κυριολεξία.
Πρέπει να εξυπηρετήσει τον Αποστάτη και κάνει γραφικότητες, εξαιτίας της πολλαπλότητάς των απαιτήσεων του ρόλου του. Από τη μία πρέπει να φερθεί σαν "δεξιός", για να παρασύρει τη ΝΔ στα λάθη, στα οποία θέλει να την οδηγήσει το αφεντικό του ο Μητσοτάκης και από την άλλη πρέπει να ψηφίσει νεοταξικά νομοσχέδια, για προστατεύσει το νεοταξικό "ΠΑΣΟΚ" του Giorgo. Από τη μία πρέπει να προστατεύσει το "αφεντικό"-Μητσοτάκη και από την άλλη πρέπει να εξυπηρετήσει και τα "αφεντικά" του Μητσοτάκη.
Ο Μητσοτάκης εξυπηρετείται για όσο διάστημα ο Καρατζαφέρης μένει στον δεξιό πατριωτικό "άξονα" —και άρα "κοντά" στη Νέα Δημοκρατία— με στόχο να την παρασέρνει σε λανθασμένες πολιτικές "συνεργασίας" μέσω προσώπων, τα οποία στην πραγματικότητα "προτείνει" ο Αποστάτης. Ο Μητσοτάκης, για να συντηρήσει τον προσωπικό του πολιτικό μηχανισμό, είναι υποχρεωμένος να "κλέβει" κρατικές και άλλες θέσεις από το μερίδιο της ΝΔ. Πρέπει να βολέψει τα πρόσωπα που έχει ανάγκη και γι' αυτόν τον λόγο έχει ανάγκη τις "άκρες" της ΝΔ. Έχει ζωτικό συμφέρον από τις κοινές "πολιτικές" της με το ΛΑΟΣ. Δεν τον συμφέρει να φύγει ο "υπάλληλός" του από την "πολυκατοικία" της Δεξιάς, γιατί δεν θα μπορεί να βάζει χέρι στα "κοινόχρηστα".
Όμως, από την άλλη πλευρά τα αφεντικά του Μητσοτάκη εξυπηρετούνται με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο. Εξυπηρετούνται όταν φεύγει ο Καρατζαφέρης από την "πολυκατοικία" και εκτελεί ελεύθερη μισθωμένη πολιτική. Εξυπηρετούνται για όσο διάστημα ο Καρατζαφέρης απομακρύνεται από την κλασική δεξιά πατριωτική πολιτική και "εκτελεί" ανεμπόδιστα τα κατά παραγγελίαν πολιτικά "συμβόλαια". Τα αφεντικά του Μητσοτάκη εξυπηρετούνται από το ΔΝΤ, που θα λεηλατήσει τη χώρα. Εξυπηρετούνται από Σχέδια τύπου "Καλλικράτης", τα οποία απειλούν με διάσπαση τη χώρα. Εξυπηρετούνται από "ελλαδέμπορους", οι οποίοι στην κρίσιμη στιγμή θα "πουλήσουν" τη Μακεδονία, τη Θράκη ή την Κρήτη. Εξυπηρετούνται, όταν ο Καρατζαφέρης θα τους βοηθήσει σε όλα αυτά τα θέματα, χωρίς την "αδράνεια" που του προσδίδει το "βαρίδι" της πατριωτικής Δεξιάς.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι γίνεται; Ο Καρατζαφέρης αναγκάζεται και κινείται σ' αυτό το τεράστιο "εύρος" πολιτικών απόψεων και αντιλήψεων και αυτό τον εκθέτει και τον εξευτελίζει. Τι είπε πρόσφατα ο απίθανος αυτός φασίστας; Είπε το εξής αμίμητο: "Πρέπει να συνεργαστεί η ΝΔ με το ΛΑΟΣ, γιατί ο κοινός "εχθρός" είναι το ΠΑΣΟΚ". Τάδε έφη μποντιμπιλντεράς. Κοινός εχθρός το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ο ίδιος και το κόμμα του το στηρίζουν σε όλα τα προδοτικά του σχέδια πιο πολύ από πολλούς πασόκους βουλευτές του. "Κοινός" εχθρός το ΠΑΣΟΚ με το οποίο το ΛΑΟΣ συμφωνεί καί στο θέμα του ΔΝΤ καί στις "πρωτοβουλίες" του. "Κοινός" εχθρός το ΠΑΣΟΚ του εθνοκαταστροφικού "Καλλικράτη", με το ΛΑΟΣ να "μοιράζει" πρώτο τις θέσεις των επικίνδυνων "περιφερειαρχών".
Εδώ βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα, που τον εκθέτει. Εξυπηρετεί ταυτόχρονα αντιφατικές πολιτικές και αυτό τον αποκαλύπτει στους ψηφοφόρους του. Έπρεπε να υποστηρίξει το ΠΑΣΟΚ στο θέμα του ΔΝΤ και αυτό του προκάλεσε τεράστια ζημιά, χωρίς κανένα πολιτικό κέρδος. Έπρεπε, ως "υπάλληλος", που δέχεται υποχρεωτικές εντολές, να υποστηρίξει μια πολιτική, η οποία έκανε ζημιά στο "μαγαζί". Ταυτόχρονα πρέπει να μείνει προσηλωμένος στον βασικό στόχο του Μητσοτάκη. Στον στόχο του "ιδιοκτήτη" του "μαγαζιού" και αρχηγού του ελληνικού παρακράτους. Το παρακράτος σήμερα προετοιμάζεται για την επόμενη "μέρα" του "Καλλικράτη". Προετοιμάζεται, για να μην χάσει τον έλεγχο της χώρας μετά τις ραγδαίες εξελίξεις, οι οποίες θα προκύψουν εξαιτίας του "Καλλικράτη". Τώρα, που οι πάντες είναι "μουδιασμένοι", λόγω ΔΝΤ και ανύποπτοι για τις συνέπειες του "Καλλικράτη", το παρακράτος βιάζεται να βάλει τους δικούς του ανθρώπους στις περιφέρειες.
Εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι απλά. Εξαιτίας της αφελούς, αποτυχημένης και πλήρως ισοπεδωμένης πλέον Ντόρας, ο Μητσοτάκης έχασε τον κύριο μοχλό εξυπηρέτησης των συμφερόντων του και αυτός ήταν η ΝΔ. Χωρίς αυτήν δεν έχει τη δύναμη να στηρίξει τις επιλογές του. Σ' αυτό το θέμα ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να έχει ανάγκη τη ΝΔ. Δεν μπορεί μόνος του —ή ακόμα και με τη βοήθεια του ΛΑΟΣ— να επιβάλει τα δικά του πρόσωπα στις θέσεις των αιρετών περιφερειαρχών που τον ενδιαφέρουν. Αναγκάζεται να "εκθέτει" τον ΚΑΡΑτζαφέρη, εφόσον τον κάνει ΚΑΡΑγκιόζη. Γιατί; Γιατί από τη μία τον βάζει να πολεμάει για χάρη της Ντόρας τον Σαμαρά και από την άλλη τον βάζει να εμφανίζεται σαν έμπιστος και αξιόπιστος δεξιός "φίλος" της "ομοϊδεάτισσας" ΝΔ, που καταθέτει προτάσεις για την εξυπηρέτηση κοινών "δεξιών" συμφερόντων.
Επειδή οι ανάγκες του Αποστάτη "τρέχουν" —σε ένα περιβάλλον που διαρκώς αλλάζει—,η εναλλαγή αυτή γίνεται πολύ γρήγορα και πολύ φανερά με αποτέλεσμα ο "χοντρός" να εκτίθεται. Πόσο να εκτίθεται; Όσο ένας ελέφαντας, που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από μια κινούμενη μαργαρίτα. Μέσα σε δύο ημέρες μπορεί ν' αλλάξει δεκαπέντε στάσεις και να έχει την εντύπωση ότι "παίζει" παιχνίδια υψηλής πολιτικής, τα οποία δεν γίνονται "αντιληπτά" από τον κόσμο. Προφανώς τις δημοσκοπήσεις δεν τις βλέπει, γιατί, αν τις έβλεπε, θα καταλάβαινε ότι ο κόσμος μάλλον τον καταλαβαίνει καλύτερα απ' ό,τι πιστεύει οι ίδιος.
Αυτό το παιχνίδι της "φιλίας" μεταξύ "δεξιών" κομμάτων το παίζει πολύ άκομψα και πολύ "μητσοτακικά". Γιατί; Γιατί πουθενά δεν προσφέρει απλά "στήριξη" ως ταπεινός και μικρός "δεξιός" συνοδοιπόρος. Προτάσεις "ισχυρού" καταθέτει κάθε φορά. Στην πραγματικότητα υποδεικνύει στη ΝΔ και στον αρχηγό της τι πρέπει να κάνουν. Στήριξη ομοϊδεάτη προσφέρει μόνον αν η ΝΔ υιοθετεί κάθε φορά τη δική του πρόταση. Μιλάμε δηλαδή για "χωριάτικη" πολιτική γιδοβοσκού. Μιλάμε για τον "Μακιαβέλι" των αγρών. Πού στηρίζεται; Σε δεδομένα, τα οποία ναι μεν υπάρχουν, αλλά δεν είναι και τόσο σίγουρα —δεδομένου των συγκυριών—, εξαιτίας της σύγκρουσης του Σαμαρά με τη Ντόρα για την ηγεσία του κόμματος. Προσπαθεί να ενεργοποιήσει τα κομματικά ένστικτα της ΝΔ εις βάρος του ΠΑΣΟΚ. Της "υπόσχεται" δήθεν νίκες εις βάρος του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το παιχνίδι.
Με το "καλημέρα" του "Καλλικράτη" προτείνει την αποτυχημένη Ντόρα για Περιφερειάρχη της Κρήτης. Την προτείνει μάλιστα, κάνοντας πονηρή "ματιά" στον αρχηγό της, υπονοώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα την "ξεφορτωθεί". Την προτείνει, υπονοώντας ότι η ΝΔ θα εκμεταλλευτεί την "τεράστια" δύναμη του Μητσοτάκη στην Κρήτη. Πονηριά και πάλι γιδοβοσκού, όπως αυτή όπου ισχυριζόταν ότι ο ίδιος πρότεινε στον Παπανδρέου να απειλήσει τους Ευρωπαίους με το ΔΝΤ. Νομίζει ότι όλοι είναι βλάκες. Ότι δεν καταλαβαίνουν πως το μητσοτακαίηκο θέλει να ελέγξει την περιφέρεια της Κρήτης και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί η Ντόρα ψάχνει στην Κρήτη για "έδρα" του κόμματός της. Το πρώτο κόμμα στην ιστορία της χώρας, που θα έχει έδρα στην περιφέρεια. Όλοι κορόιδα …εκτός από τον μποντιμπιλντερά και το αφεντικό του.
Ανάλογα παιχνίδια κάνει και για τις υπόλοιπες περιφέρειες. Στην περίπτωση της Μακεδονίας, για παράδειγμα, παίζει το παιχνίδι του Ψωμιάδη. Τι είναι ο Ψωμιάδης; Ο άνθρωπος του παρακράτους στη Θεσσαλονίκη. Ο αγράμματος —συγκεκριμένα— άνθρωπος του παρακράτους. Η "σφουγγαρίστρα" του Μητσοτάκη στη Μακεδονία. Η "σφουγγαρίστρα", η οποία απέτυχε να "κόψει" από τον Σαμαρά αυθεντικές δεξιές ψήφους, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η Ντόρα. Η "σφουγγαρίστρα", η οποία απέτυχε να "κόψει" από τον Σαμαρά ποντιακές ψήφους, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η Ντόρα. Η "σφουγγαρίστρα", η οποία, μετά την παταγώδη αποτυχία της να επιτύχει το παραμικρό, πήγε κατ’ ευθείαν στο νοσοκομείο για "επισκευή".
Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε συμμετείχε στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και όχι για το "ταξίδι" …όπως μας είπε ο ίδιος ο κοντοποιητής. Απλά πράγματα. Ο Μητσοτάκης, επειδή γνώριζε ότι η Ντόρα —εξαιτίας της προδοτικής θητείας της στο Υπουργείο Εξωτερικών— είχε πολλές και ισχυρές αντιπάθειες στη Μακεδονία, προσπάθησε να τις διοχετεύσει ως ψήφους προς τον Ψωμιάδη, πριν αυτές μετατραπούν σε συμπάθειες υπέρ του Σαμαρά. Θέλησε να στερήσει συμπάθειες στον Σαμαρά, βάζοντας τον "Ζορό" υποψήφιο για την αρχηγία της ΝΔ. Ό,τι δεν μπορούσε να εισπράξει η Ντόρα, θέλησε να το στερήσει και από τον Σαμαρά, μέσω του Ψωμιάδη. Το ότι απέτυχε στον σχεδιασμό του, οφείλεται στην ανικανότητα του Ψωμιάδη και όχι επειδή ήταν λανθασμένος ο ίδιος ο σχεδιασμός. Η "πίστα" ήταν μια χαρά. Ο Ψωμιάδης ήταν "κουτσάλογο".
Για ν' αντιληφθεί κάποιος τις σημερινές αδυναμίες του Μητσοτάκη —και άρα και το άγχος του να ελέγξει τις εξελίξεις— αρκεί να σκεφτεί το εξής: Πάλι στο ίδιο "κουτσάλογο" πρέπει να ποντάρει. Πάλι στα ίδια στραβά "πόδια" θα επενδύσει τις ελπίδες του. Για να προκαταλάβει τις αποφάσεις της ηγεσίας της ΝΔ, έβαλε τον Ψωμιάδη να "αυτοπροταθεί" για Περιφερειάρχης. Να αυτοπροταθεί με τη δικαιολογία του "Τιμής ένεκεν" για έναν άξιο "αντίπαλο" του αρχηγού. Εκεί έφτασε ο Μητσοτάκης. Στηρίζει εκ νέου τον ίδιο Ψωμιάδη, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς να τον εξυπηρετήσει λίγους μήνες πριν. Πολύ πριν συγκληθούν τα αρμόδια κομματικά όργανα για την επιλογή των υποψηφίων, ο Ψωμιάδης μόνος του "αυτοπροτείνεται" ως υποψήφιος Περιφερειάρχης και μάλιστα ως υπερκομματικός υποψήφιος.
Ο απόλυτος ορισμός του πολιτικού παραλογισμού. Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος λίγους μήνες πριν διεκδίκησε την αρχηγία ενός κόμματος, αλλάζει "σκούφια" και παριστάνει τον υπερκομματικό παράγοντα. Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος απέτυχε να γίνει "επιβήτορας", ζητάει να παρελάσει ως σημαιοφόρος σε "Gay parade". Γιατί γίνεται αυτή η προφανής ηλιθιότητα; Για να εξυπηρετήσει τον Μητσοτάκη, ο οποίος πλέον δεν έχει πολλές επιλογές. Για να του δώσει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει την ισχύ του ΛΑΟΣ εις βάρος άλλων πιθανών σαμαρικών συνυποψήφιων του Ψωμιάδη από το κόμμα του. Για να "δελεάσει" την ηγεσία της ΝΔ με μια "σίγουρη" νίκη, εφόσον, ως "υπερκομματικός", συγκεντρώνει εκτός από τις ψήφους των ομόσταβλών του και τις συμπάθειες του ΛΑΟΣ. Μιλάμε για "υψηλή" πολιτική.
Όμως, εκτός από αυτήν την "υψηλή" πολιτική, υπάρχει και η καθημερινή πολιτική του κόμματος. Ποια είναι αυτή; Το ΛΑΟΣ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να "παρακολουθεί" την πολιτική της ΝΔ. Την πολιτική του "μαγαζιού", που ενδιαφέρει το "αφεντικό" του. Είναι προφανές ότι το ΛΑΟΣ δεν εκτελεί κανενός άλλου είδους πολιτική. Ασχολείται αποκλειστικά με τα συμβαίνοντα στη ΝΔ, εφόσον με την πολιτική, που θ' ακολουθήσει το ίδιο ως κόμμα, ασχολείται αυτοπροσώπως ο Μητσοτάκης. Μέσα στο πλαίσιο αυτής της συμπεριφοράς κινείται αυτόματα, κάθε φορά που συμβαίνει κάτι στη ΝΔ και το οποίο ενδιαφέρει τον Μητσοτάκη. Ακούστηκε πρόσφατα, για παράδειγμα, ότι ο Γιάννης Μανόλης πηγαίνει για Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και έσπευσε ο Καρατζαφέρης να αντιπροτείνει τον Τατούλη για κοινό υποψήφιο των κομμάτων της "δεξιάς". Γιατί; Γιατί το μητσοτακαίηκο είναι μαλωμένο με τον Μανόλη και δεν θέλει να τον έχει στα πόδια του.
Έδιωξε η ΝΔ τον "γίγαντα" Κιλτίδη και έσπευσε ο "μποντιμπιλντεράς" να τον συμμαζέψει στο κόμμα του. Γιατί είναι "γίγαντας" ο Κιλτίδης; Γιατί μόνος του αντιπροσωπεύει το 40% της ΝΔ. Τόσο δεν έλεγε το μητσοτακαίηκο ότι αντιπροσωπεύει στο κόμμα της ΝΔ; Από τη στιγμή που αποδείχθηκε ότι ο Κιλτίδης ήταν ο μοναδικός πραγματικός οπαδός της Ντόρας, άρα αυτός είναι και το μυστηριώδες 40% της ΝΔ. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τα δημοσιεύματα της διαπλοκής και του παρακράτους, όταν υπονόμευαν τον Σαμαρά; …"Ανταρσία των βουλευτών της ΝΔ" …φώναζαν …και εννοούσαν τον διαφωνούντα "γίγαντα" Κιλτίδη …"Επαφές βουλευτών της ΝΔ με το ΛΑΟΣ" …φώναζαν …και εννοούσαν την επαφή του Κιλτίδη με τον Καρατζαφέρη …"Μυστικά δείπνα βουλευτών της ΝΔ με το ΛΑΟΣ" …φώναζαν …και πάλι μας έδειχναν το πιάτο του Κιλτίδη. Μιλάμε για "γίγαντα". Μιλάμε για το 40%. Με τον Κιλτίδη στις τάξεις του ΛΑΟΣ στις επόμενες εκλογές κυβέρνηση θα είναι ο Καρατζαφέρης.
Αυτό, που έχει σημασία, είναι να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι όλοι αυτοί παίζουν παιχνίδια, για να "υποστηρίζουν" την πολιτική των προδοτών του δικομματισμού. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να ξεφύγει από τη "μέγγενη" του φασισμού, γιατί το παιχνίδι είναι "στημένο". Το μόνο κέρδος, που υπάρχει σήμερα, είναι η "ορατότητα". Οι φλέγουσες ανάγκες των ιμπεριαλιστών τούς κάνουν "βιαστικούς" και αυτή η "βιασύνη" τούς αποκαλύπτει. Φαίνεται το παιχνίδι που παίζουν. Γίνεται αντιληπτό ακόμα και από τους "τυφλούς".
Όλα στηρίζονται στο γεγονός ότι, μέσω του δικομματισμού, ελέγχουν τόσο τις "δράσεις" όσο και τις "αντιδράσεις" του ελληνικού λαού. Βάζουν το ένα δικό τους κόμμα να "δρα" και απέναντί του βάζουν το άλλο —επίσης δικό τους— κόμμα ν' "αντιδρά", για να εκτονώνεται ελεγχόμενα η κοινωνική πίεση. Βάζουν τον έναν να "αφήνει" και τον άλλο να "τραβάει". Ό,τι δηλαδή θα τους απειλούσε, το αποδίδουν ως πολιτικό κέρδος στο δίπλα "μαγαζί", το οποίο τους ανήκει επίσης. Βάζουν τον Γιωργάκη να μας "σπρώχνει" στο ΔΝΤ και απέναντι ο Σαμαράς δήθεν "αντιδρά", όπως δήθεν θα αντιδρούσε ο Καραμανλής ή η Ντόρα, αν βρίσκονταν στη θέση του.
 Γι' αυτόν τον λόγο γελούσαν όλοι στη Βουλή, όταν η ΝΔ καταψήφιζε δήθεν κάποια από τα άρθρα του δολοφονικού νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό. Κανένας δεν εκπλήσσεται από αυτές τις αθλιότητες, γιατί όλα είναι στημένα εξ’ αρχής. Τα πάντα τα ελέγχουν οι ξένοι ιμπεριαλιστές …Οι άνθρωποι, οι οποίοι ελέγχουν τους κυβερνώντες, μέσω μηχανισμών τύπου Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Υπάλληλοι της ίδιας Λέσχης είναι καί η Κυβέρνηση καί η αντιπολίτευση αυτής της χώρας …Η αξιωματική αντιπολίτευση. Για τους μικρούς της αντιπολίτευσης δεν το συζητάμε. Υπάλληλοι των υπαλλήλων είναι. Μικρομάγαζα του μεροκάματου.
Ας ψάξει κάποιος να δει ποιοι συμμετέχουν σε όλο το παιχνίδι και ποιος τους ελέγχει και θα το καταλάβει. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι μάντης, για να καταλάβει ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων που μας κυβερνούν. Μέλη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ είναι και ο Γιωργάκης και ο Σαμαράς και ο Κωστάκης και η Ντορούλα, που διεκδικούσε τη ΝΔ. Μέλη της ίδιας Λέσχης είναι αυτοί που ελέγχουν τον δικομματισμό, ο οποίος "αγωνίζεται" για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Μέλη της ίδιας Λέσχης είναι καί αυτοί οι οποίοι "ψήφισαν" καί αυτοί οι οποίοι δήθεν δεν "ψήφισαν" το μνημόνιο. Μέλη της Λέσχης είναι και οι υπουργοί των οικονομικών, τόσο αυτών που μας επέβαλαν το μνημόνιο όσο και αυτών που παριστάνουν τους πολιτικούς της άλλης "πλευράς". Μέλη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ είναι ο Παπακωσταντίνου, αλλά και ο Αλογοσκούφης.
Απέναντι από αυτούς στέκονται τα φασιστικά άκρα. Τα άκρα, τα οποία δήθεν συγκρούονται, για να αποσπούν την προσοχή του κόσμου από τα μεγάλα κόμματα των δωσίλογων. Τα μικρομάγαζα των φασιστών. Το ΛΑΟΣ, του αγράμματου και ταπεινού Καρατζαφέρη, το ελέγχει απόλυτα ο "γαλαζοαίματος" Μητσοτάκης, ο οποίος είναι μέλος επίσης της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Το ΚΚΕ, της αγράμματης και ταπεινής Αλέκας, το ελέγχει απόλυτα αυτός, ο οποίος του επιτρέπει να λειτουργεί νόμιμα, χρηματοδοτώντας το από τα δημόσια ταμεία. Υπό την εποπτεία του Μητσοτάκη το ελέγχουν όλα τα "γαλαζοαίματα" μέλη της Λέσχης, τα οποία μας κυβερνούν μέσω του δικομματισμού. Όλοι οι επιφανείς γόνοι και κληρονόμοι του ελληνικού κράτους. Όλοι οι Παπανδρέου, οι Μητσοτάκηδες, οι Καραμανλήδες ή οι Σαμαράδες, που το εκβιάζουν με την εξουσία τους, εφόσον μπορούν να του πάρουν τη "μπουκιά" από το στόμα. Μέλος της Λέσχης είναι και ο Σόρος, ο οποίος φημολογείται ότι είναι μέγας ευεργέτης του ΚΚΕ.
Αυτό το ΚΚΕ, το οποίο υπάρχει χάρη στη μεγαλοψυχία των μελών της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, "αγωνίζεται" για τα δίκια του εργάτη, τα οποία απειλεί το "μνημόνιο" της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Το ΚΚΕ, το οποίο —κατά "σύμπτωση"— πρώτο απ' όλα τα κόμματα ανακοίνωσε τους δικούς του υποψήφιους για τις επικίνδυνες θέσεις των αιρετών Περιφερειαρχών. Απέναντι από αυτό το "προδοτικό" ΚΚΕ δραστηριοποιείται το "πατριωτικό" ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ, το οποίο ψήφισε το "μνημόνιο" της υποταγής στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Το ΛΑΟΣ, το οποίο "αγωνίζεται" για την ασφάλεια του ελληνικού κράτους —την οποία απειλεί ο "Καλλικράτης"—, προτείνοντας για περιφερειάρχη Κρήτης την "πατριώτισσα" Ντόρα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Το ΛΑΟΣ, το οποίο "κεφαλαιοποίησε" όλους τους "δωσίλογους" της χώρας, προτείνοντάς μας να τους αφήσουμε να μας συγκυβερνήσουν.
Αυτούς τους επαγγελματίες "εργατοπατέρες" και "ελλαδέμπορες" "κουρδίζει" στη μεταξύ τους "εμφυλιοπολεμική" σύγκρουση ο Πάγκαλος. Ο "συμπαίκτης" τους Πάγκαλος, εφόσον, όπως προείπαμε, ανήκει και ο ίδιος στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Στην ίδια Λέσχη όπου ανήκουν και τα αφεντικά αυτών των "μικρομάγαζων" της πολιτικής αθλιότητας. Αυτός είναι ο "θίασος" του φασισμού στη "Μπανανία" που λέγεται Ελλάδα. Ο καθένας παίζει τον δικό του ξεχωριστό "ρόλο" σε μια κοινή "παράσταση" με κοινά κέρδη για τους συμμετέχοντες, είτε αυτοί είναι "λαμπεροί" πρωταγωνιστές είτε απλοί κομπάρσοι. Είτε είναι "γαλαζοαίματοι" χαϊδεμένοι από τα χέρια του Μπους —όπως η Ντόρα— είτε απλοί γαλατάδες —όπως το δουλικό της—.
Αν ο λαός δεν το πάρει απόφαση να τους στείλει όλους μαζί στο διάολο, θα πάει ο ίδιος εκεί - και δεν θα του αρέσει - . Αυτοί δείχνουν αποφασισμένοι να τον "πουλήσουν" σαν ένα κομμάτι "κρέας". Το θέμα είναι πότε ο λαός θα πάρει τις δικές του αποφάσεις.


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Υπερυπουργέ Ραγκούση… “πιάσε” δυο μπιφτέκια και μια πατάτες!!!


ΕΑΜ Β΄ - ΥΔΡΟΧΟΟΣΔιαδώστε το! Yahoo! Buzz Digg It! Stumble Delicious Technorati Twitter
Ο Ραγκούσης είναι ένα πρόσωπο "μυστήριο" στην ελληνική πολιτική σκηνή. Ένα πρόσωπο, το οποίο εξακολουθεί και παραμένει σχετικά άγνωστο, αν αναλογιστεί κάποιος την άκρως θεαματική "τροχιά" που ήδη έχει διανύσει στο πολιτικό μας στερέωμα. Ένας πραγματικά "πετυχημένος" άνθρωπος, που κανένας δεν γνωρίζει πώς ακριβώς και για ποιον ακριβώς λόγο "πέτυχε". Ένας πραγματικά "προβεβλημένος" άνθρωπος, που κανένας δεν γνωρίζει για τι ακριβώς "προβλήθηκε". Ένας "αλεξιπτωτιστής" της δημόσιας ζωής. Δεν γνωρίζουμε αν πρόλαβε να βγάλει τις σαγιονάρες του και να λύσει τη μαγειρική ποδιά του πριν αναλάβει τον κορυφαίο ρόλο του στην πολιτική μας σκηνή. Τόση ήταν η βιασύνη του Giorgo να τον αναδείξει.
Ήδη συνδέεται με ένα "μεγάλο" σχέδιο του giorgikou ΠΑΣΟΚ και αυτό είναι το Σχέδιο Καλλικράτης. Το να σχεδιάσεις εξ’ αρχής το αυτοδιοικητικό σύστημα μιας ολόκληρης χώρας απαιτεί τουλάχιστον μια τεράστια γνώση και βέβαια μια ανάλογη πολιτισμική παιδεία. Απαιτεί ένα τεράστιο μείγμα γνώσεων οικονομίας, ιστορίας, πολιτικής, χωροταξίας, αλλά και διοίκησης. Θα περίμενε κάποιος μια τέτοια κολοσσιαία αλλαγή να αποτελεί προϊόν μελέτης επιτροπών σοφών σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες. Τέτοιο έργο δεν μπορεί να έχει τη μορφή ενός κοινού νομοθετήματος ενός απλού υπουργού και μάλιστα χωρίς να έχει αναπτυχθεί ένας κοινωνικός και επιστημονικός διάλογος …Χωρίς να εντοπιστούν όλα τα προβλήματα και οι τυχών κίνδυνοι, που μπορούν να ελλοχεύουν από την εφαρμογή του. Και όμως… ένα τέτοιο τιτάνιο έργο το εμφάνισε ο υπερυπουργός Ραγκούσης λίγους μήνες μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ.
Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος το είχε έτοιμο. Το είχε δουλεμένο πολύ πριν αναλάβει την εξουσία το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς τους χειμώνες, που δεν είχε δουλειά το ταχυφαγείο στην Πάρο, αυτός καθόταν και "δούλευε" το Σχέδιο Καλλικράτης. Να υποθέσουμε ότι στις εποχές αυτές, που δεν υπήρχε μεγάλη ανάγκη για τηγανιτές πατάτες, αυτός το "δούλευε". Να υποθέσουμε ότι θα κατέπληξε την Πάρο με το πάθος του. Είναι τόσο μεγάλες οι ανάγκες αυτού του "εφευρήματος", που είμαστε σίγουροι ότι θα έσβηνε τις ψησταριές και δεν θα πήγαινε σπίτι του. Θα καθόταν μέσα στο μαγαζί να μελετήσει πολιτική ιστορία και χωροταξία. Πολλές φορές θα ήταν τόσο "απορροφημένος", που δεν θα μας φαινόταν παράξενο αν τύλιγε και κανένα μπιφτέκι με σελίδες από το μελλοντικό νομοσχέδιο Καλλικράτης.
Τώρα εμφανίζεται και πάλι ο ίδιος Υπεράνθρωπος Ραγκούσης να θέλει να "ρυθμίσει" και την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία. Αυτός είναι υποτίθεται ο εμπνευστής του νέου εκλογικού νόμου ρωμαϊκής φιλοσοφίας. Γιατί; Γιατί ο "καίσαρας" θ' αποφασίζει για την επιλογή των βουλευτών και ο κομματικός "όχλος" απλά θα υπερψηφίζει τις αποφάσεις του "φωτισμένου" τιμονιέρη. Ο ίδιος άνθρωπος, που έδωσε δικαίωμα "βοής" σε Πακιστανούς μετανάστες, θα μετατρέψει σε "βόες" και τους υπόλοιπους πολίτες. Αντί να "ελληνοποιήσει" τους Πακιστανούς θα "πακιστανοποιήσει" τους Έλληνες. Μιλάμε για "μορφή", που θα γράψει ιστορία στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου.
Για όλους αυτούς τους λόγους μπαίνουμε στον πειρασμό να εξετάσουμε σε μεγαλύτερο "βάθος" το ποιόν του. Να δούμε τέλος πάντων το μπακράουντ του ανθρώπου εκείνου, που —έστω και τυπικά— "επωμίζεται" το βάρος αυτών των επαναστατικών καινοτομιών. Να δούμε ποιος είναι αυτός, ο οποίος θα "πακιστανοποιήσει" την Ελλάδα και τη δημοκρατία της. Εμείς δεν είμαστε κακοπροαίρετοι σαν αυτούς, οι οποίοι θέλουν τον "τίποτε" Ραγκούση" να έχει επιλεγεί από τον ανασφαλή Giorgo ακριβώς επειδή είναι ένα "τίποτε". Θεωρούμε υποχρέωσή μας να ψάξουμε τα "προσόντα" του, για να δούμε την ποιότητα του ανδρός. Ένας ακόμα λόγος, που μας υποχρεώνει ν' αναζητήσουμε το βιογραφικό του, είναι και το γεγονός ότι ο Ραγκούσης —εκτός όλων των άλλων— παριστάνει και τον "θεματοφύλακα" της αξιοκρατίας στην Ελλάδα.
Μαζί με τον στην κυριολεξία αγράμματο κοινωνιολόγο Giorgo έχουν αναλάβει να προστατεύσουν την αξιοκρατία στην Ελλάδα. Οι "εμπνευσμένοι" της "συμμετοχικής δημοκρατίας", οι "ειλικρινείς" του "…χρήματα υπάρχουν" ανέλαβαν σαν "άξιοι" και την "αξιοκρατία" στην Ελλάδα. Ως υπουργός εσωτερικών έχει δώσει παντού τις διαβεβαιώσεις του ότι …αυτά που ήξεραν οι διεφθαρμένοι κομματάνθρωποι "τελείωσαν" …Από σήμερα και πέρα η Ελλάδα ανήκει στη ραγκουσοεποχή της αξιοκρατίας …Όλοι "ίσοι" απέναντι στον νόμο χωρίς καμία εξαίρεση …Όλοι τις ίδιες "ευκαιρίες" χωρίς καμία εξαίρεση. "Εγγυητής" ο Ραγκούσης. Ο "άξιος" Ραγκούσης, που δεν ανέχεται τα κομματικά "ραβασάκια".
Ψάχνουμε στο "ίντερνετ" και βρίσκουμε το βιογραφικό του. Το επίσημο βιογραφικό του, όπως το έχει δώσει ο ίδιος. Μακροσκοπικά να το εξετάσει κάποιος, αυτό το βιογραφικό κάπου δεν θα τον ικανοποιήσει. Κάπου θα του φανεί "ολιγοβαρές". Υπάρχουν ταμίες σε ΚΤΕΛ, οι οποίοι έχουν καλύτερο βιογραφικό από τον οικονομολόγο "επιστήμονα" Ραγκούση. Τον υπερυπουργό Ραγκούση. Εμείς όμως δεν θα περιοριστούμε στη μακροσκοπική εξέταση. Εμάς μας αρέσει να βλέπουμε "πίσω" από τα γράμματα. Να κάνουμε συνδυασμούς και να βγάζουμε στην επιφάνεια τις "κρυφές" εικόνες. Αυτές, οι οποίες δεν φαίνονται και ενοχλούν αυτούς, οι οποίοι αποκαλύπτονται από αυτές.

Το βιογραφικό του Γιάννη Ραγκούση
·         Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1965.
·         Παντρεμένος με την Κατερίνα Ρούσσου και πατέρας τριών παιδιών.
·         Πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με βαθμό άριστα.
·         Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του Πανεπιστημίου Σάσσεξ της Μ. Βρετανίας στην Οικονομική Ανάπτυξη.
·         Δήμαρχος Πάρου, εκλεγμένος το 2002 με 54,7% και το 2006 με 67,7%.
·         Μέλος του Δ.Σ. της Τ.Ε.Δ.Κ. Ν. Κυκλάδων, επικεφαλής της Επιτροπής Περιβάλλοντος.
Πολιτική δράση
·         Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ 1994-1996.
·         Γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ 1991-92.
·         Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων Ν. ΠΑΣΟΚ, όταν η νεολαία ΠΑΣΟΚ έγινε για πρώτη φορά μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Νεολαίας 1990-91.
·         Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΦΕΑΠΘ 1986-89 και της ΕΦΕΕ 1991-92.
Επαγγελματική εμπειρία
·         Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) από την ίδρυσή του μέχρι το 1995.
·         Ειδικός σύμβουλος του Έλληνα Επιτρόπου κ. Χρ. Παπουτσή 1995-98.
·         Από το 1999 μέχρι σήμερα ιδιοκτήτης εστιατορίου franchising (Goody's) στην Πάρο.

Θα εξετάσουμε το βιογραφικό του με τη σειρά που το παρουσιάζει ο ίδιος. Θα ξεκινήσουμε πρώτα από την εκπαίδευσή του και άρα από τα "προσόντα" του και κατόπιν θα πάμε στην "εφαρμογή" αυτών των προσόντων, που είναι η επαγγελματική του πορεία. Ξεκινάμε λοιπόν από την ηλικία του. Γιατί είναι σημαντική αυτή; Γιατί η ηλικία αποκαλύπτει επιπλέον στοιχεία, για κάποιον που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Πολύ περισσότερα στοιχεία απ' όσα φαντάζεται κάποιος. Πόσο μάλλον για τον γράφοντα, που είναι σχεδόν απόλυτα συνομήλικός του και μάλιστα περιφέρονταν στις ίδιες "γειτονιές" τις ίδιες εποχές.
Στις εποχές που ο Αμερικανοεβραίος "κοσμήτορας" του Μπέρκλεϊ φορούσε ακόμα ζιβάγκο και "πουλούσε" την περίφημη "Αλλαγή", διαλύοντας ταυτόχρονα τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Θα πούμε μερικά πράγματα για εκείνες τις εποχές, γιατί πολλοί νεώτεροι αναγνώστες το πιθανότερο είναι να μην γνωρίζουν τι ακριβώς συνέβαινε τότε. Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι …όπως συνηθίζεται να λέγεται. Τις "ηρωικές" εποχές της δεκαετίας του 80 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από τώρα. Πολύ διαφορετικά. Όχι μόνον σε θέματα ουσίας, αλλά ακόμα και σε θέματα αισθητικής. Να φανταστεί κάποιος ότι ο Στάθης Ψάλτης ήταν Sex Symbol και ανδρικό πρότυπο …και όχι ένα ζωντανό εποπτικό όργανο για φοιτητές της ιατρικής. Οι γυναίκες νόμιζαν ότι η χαλάουα ήταν μικρόσωμο σκυλί από το Νεπάλ …Όπως το Τσιουάουα, αλλά πιο μαλλιαρό. Τα παιδιά ήθελαν να γίνουν επιστήμονες, αεροπόροι ή αστροναύτες και όχι τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές και κομμώτριες.
Σε εκείνες τις εποχές σπούδασε ο Ραγκούσης στο ΑΠΘ και μάλιστα στο Οικονομικό. Στην πιο εύκολη σχολή από ιδρύσεως πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και μάλιστα στις εποχές εκείνες, που ήταν "μαγκιά" όχι μόνον να βρίζεις τους καθηγητές κατά πρόσωπο, αλλά και να θεωρείς αδιαπραγμάτευτο "δικαίωμα" να αντιγράφεις στις εξετάσεις …Ήσουν σχεδόν "αντιστασιακός", αν έκλεβες στις εξετάσεις. Όλα αυτά για τους απλούς φοιτητές …Τους "άσχετους" …Τους "απ’ έξω". Πανσπουδαστική, ΠΑΣΠ και ΔΑΠ γνώριζαν εποχές μεγάλης δόξας. Υπόσχονταν άνευ διαβάσματος "επιτυχίες" στους νεοφώτιστους. Αρκούσε να ενταχθείς στις τάξεις τους και η σχολή στην οποία φοιτούσες γινόταν αυτόματα "ευκολότερη" …Πολύ "ευκολότερη".
Για τα κομματόσκυλα δεν το συζητάμε καν. Ήταν οι "κονκισταδόρες" της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Τα Πανεπιστήμια ήταν γι' αυτούς το "Ελντοράντο", το οποίο θα τους έλυνε όλα τους τα προβλήματα. Από τα πιο απλά, που ήταν οι σπουδές τους, μέχρι τα πιο δύσκολα, που ήταν η μελλοντική τους επαγγελματική αποκατάσταση. Κάποιοι από αυτούς δεν καταδέχονταν καν να πάνε να εξεταστούν στα μαθήματα των σχολών τους. Ειδικά σε θεωρητικές σχολές τύπου Οικονομικού το θεωρούσαν προσβολή και μόνον να παραστούν στις αίθουσες εξετάσεων. Όχι απλά "περνούσαν" τα μαθήματα χωρίς εξετάσεις, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς παράγγελναν και τον βαθμό που επιθυμούσαν. Τον βαθμό εκείνον, που εξυπηρετούσε το συνδικαλιστικό τους "image".
Οι καθηγητές τούς προσκυνούσαν, γιατί ο "κοσμήτορας" του Μπέρκλεϋ είχε φροντίσει να εξαρτά τα επιστημονικό τους μέλλον και την πανεπιστημιακή τους εξέλιξη από την ψήφο του κάθε κομματοφοιτητόσκυλου. Η συμπεριφορά των καθηγητών απέναντι σ' αυτά τα αποθρασυσμένα και εξαγριωμένα κομματόσκυλα ήταν πάγια: …"Μην αγχώνεστε για τα μαθήματα. Να τα θεωρείτε περασμένα. Όποτε σας βολεύει περάστε απλά να μας δείτε".
Αν κάποιος βάλει μαζί όλα αυτά τα δεδομένα, τι βλέπει; Τι βλέπει μέσα σε ένα "μείγμα", το οποίο περιλαμβάνει δεκαετία 80, ΑΠΘ, Οικονομικό, ΠΑΣΠ, ΕΦΕΕ, Ραγκούσης κλπ..; …Ο Ραγκούσης μπορεί και να μην είχε πάει ποτέ στο πανεπιστήμιο για μάθημα. Μπορεί να μην γνώριζε καν πού γίνεται διδασκαλία. Ο "αριστούχος" Ραγκούσης. Είμαστε βέβαιοι ότι ο Ραγκούσης γνώριζε το Berlin ή το Lucky Luke της Προξένου Κορομηλά, αλλά όχι τόσο βέβαιοι ότι γνώριζε τους χώρους του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Μπορεί, αν άκουγε το όνομα Κέινς, να νόμιζε ότι είναι ο καινούργιος μπάρμαν του Penny Lane. Αυτά έκαναν όλα τα κομματόσκυλα της εποχής της δεκαετίας του 80 και αυτά έκανε και ο Ραγκούσης.
Αυτά, τα οποία μας ενδιαφέρουν τώρα, είναι αυτά, τα οποία έκανε ειδικά ο Ραγκούσης …Ο "αριστούχος" Ραγκούσης …Ο υπερυπουργός και σημερινός θεματοφύλακας της αξιοκρατίας στην Ελλάδα …Ο Ραγκούσης, που γεννήθηκε το 1965. Γιατί δίνουμε τόση έμφαση στη χρονιά γέννησης; Γιατί η καλή ανάγνωση του βιογραφικού του βγάζει "θέματα". Κάποιος, ο οποίος ήταν γεννημένος τον Δεκέμβρη του 1965 —και μάλιστα "αριστούχος"— μπήκε στο Πανεπιστήμιο το 1984. Το Οικονομικό είναι μια σχολή τετραετούς φοίτησης. Άρα; Άρα, ένας φοιτητής, ο οποίος μπήκε σ' αυτό το 1984, το 1988 θα έπρεπε να ορκίζεται. Πόσο μάλλον ένας "αριστούχος". Ο Ραγκούσης όμως, πάνω στη "φούρια" του να μας δείξει τα "προσόντα" του, μας αποκαλύπτει ότι μέχρι το 1992 ήταν γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ και άρα φοιτητής. Αυτό είναι ένα νέο Παγκόσμιο Ρεκόρ. Οκταετής "αριστούχος" μόνον ο Ραγκούσης έχει υπάρξει.
Αυτός ο οκταετής "αριστούχος" σε κάποια στιγμή της ζωής του —θα δούμε πότε— αποφασίζει να κάνει και το μεταπτυχιακό του. Υποθέτουμε ότι λάτρευε τόσο πολύ το "επιστημονικό" του αντικείμενο, που θέλησε να το "επεκτείνει". Να κάνει ένα επιστημονικό "extension". Μπορεί στα πανεπιστημιακά του χρόνια να το υποτίμησε για χάρη των ιδεολογικών του απόψεων, αλλά μετά από κάποια χρόνια επανήλθε η "επιστημονική" του δίψα για μάθηση. Αυτός, ο οποίος επί χρόνια ασχολούνταν μόνον με τα συνδικαλιστικά, αποφάσισε να επιστρέψει στην "επιστήμη" του. Αποτέλεσμα αυτής της επιστροφής ήταν το μεταπτυχιακό του —πάντα με βάση το επίσημο βιογραφικό του—. Το μεταπτυχιακό του στο Σάσσεξ της Αγγλίας.
Βρετανικό μεταπτυχιακό σε επαρχιακό πανεπιστήμιο και μάλιστα με θέμα την οικονομική ανάπτυξη είναι τόσο δύσκολο, που είναι σαν να αερίζεις τα γεννητικά σου όργανα με εφημερίδα. Όμως, εκτός από δύσκολο είναι και σπάνιο. Ελάχιστοι πρέπει να το έχουν σκεφτεί και ακόμα πιο λίγοι να το έχουν καταφέρει. Φορτηγά με μεταπτυχιακές εργασίες πάνω στην οικονομική ανάπτυξη ξεφορτώνονται κάθε χρόνο στα βρετανικά καζάνια για χαρτοπολτό. Είναι τόσο "σημαντικές" αυτές οι εργασίες, που δεν τις αφήνουν ούτε καν να "γεράσουν" στα ράφια. Ακόμα δεν έχεις ξενοικιάσει το σπίτι στην Αγγλία και η εργασία σου έχει ήδη πολτοποιηθεί, γιατί έρχονται άλλοι "φουριόζοι" να κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα μ' εσένα. Τόσο δύσκολο, σπάνιο και απαιτητικό είναι το μεταπτυχιακό του Ραγκούση. Πραγματικό πρόβλημα αντιμετωπίζουν τα βρετανικά πανεπιστήμια με την αποθήκευση τόσο "πρωτότυπων", "πολύτιμων" και "σπάνιων" εργασιών πάνω στην οικονομική ανάπτυξη.
Ειδικά για τον έμπειρο στα "παραπανεπιστημιακά" κυκλώματα Ραγκούση, ο οποίος εκείνη την εποχή εμφανιζόταν ως "σύμβουλος" του Έλληνα Επιτρόπου, μπορεί να μην χρειάστηκε καν να πάει και μέχρι εκεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις σου το στέλνουν ταχυδρομικώς. Σ' αυτά οι Βρετανοί είναι άψογοι "επαγγελματίες" και αλληλέγγυοι συνάδελφοι. Εξυπηρετούν καθηγητές φίλους, οι οποίοι εξυπηρετήθηκαν από φοιτητοσυνδικαλιστές Ραγκούσηδες. Πού να τρέχεις τώρα μέχρι το Σάσσεξ. Πού να μαθαίνεις τώρα αγγλικά. Πού να ψάχνεις με τα λοκάλια off license νυχτιάτικα ν' αγοράσεις τσιγάρα. Άσε που έχει και υγρασία και μπορεί να σε "χτυπήσει" στο στομάχι. Τους στέλνεις την επιταγή που έχουν ανάγκη και αυτοί αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα. Ένα "copy-paste" έτσι κι αλλιώς είναι η εργασία σου. Είναι προφανές ότι για τα "μάτια" του κόσμου το θέλεις αυτό το μεταπτυχιακό. Για να βάλεις ακόμα μια σειρά στο βιογραφικό σου. Για να δώσεις "άλλοθι" στο κομματικό σου μέσον να σε σπρώξει, χωρίς να κατηγορηθεί για παράνομες πράξεις.
Απλά πράγματα. Αυτά τα γνωρίζουν οι Βρετανοί και βοηθούν στον εμπλουτισμό βιογραφικών. Έτσι κι αλλιώς κίνδυνος δεν υπάρχει. Το μεταπτυχιακό σου δεν είναι κάτι που σε καθιστά υπεύθυνο και ως εκ τούτου θα τους εκθέσεις με την υπογραφή σου ή με την πράξη σου, αν είσαι ανεπαρκής. Δεν θα σκοτώσεις άνθρωπο, επειδή έκοψες λάθος όργανο με το νυστέρι. Δεν θα σκοτώσεις άνθρωπο, επειδή έβαλες λιγότερα σίδερα σε μια γέφυρα. Μεταπτυχιακό οικονομικού σου δίνουνε. Εγγύηση δηλαδή για το "τίποτε". Γι' αυτούς το μεταπτυχιακό σου είναι άλλα 400 γραμμάρια χαρτιού σε ένα "ράφι" που σκονίζεται. Αλήθεια, υπάρχει κάπου το μεταπτυχιακό του Ραγκούση να του ρίξουμε μια "ματιά"; Να δούμε τα "οράματα" της νιότης του για την "ανάπτυξη"; Πλάκα θα έχει. Νέος και οραματιστής και "σύμβουλος" Επιτρόπου. Μιλάμε για "υπερπαραγωγή". Κομματόσκυλο, πράσινο φωσφοριζέ και με κεραίες. Ραγκουσοκομματόσκυλο.

Επαγγελματική εμπειρία
Αφού είδαμε την "επιστημοσύνη" του ανδρός, θα δούμε τώρα το πρακτικό νόημά της. Την "εφαρμογή" αυτής της επιστημοσύνης. Θα δούμε την επαγγελματική σταδιοδρομία του Ραγκούση μέχρι να φτάσει στο σημείο να μας υπόσχεται πλήρη αναμόρφωση του διοικητικού χάρτη της χώρας και της δημοκρατικής μας λειτουργίας. Να δούμε πώς προχώρησε ο "άξιος", ο οποίος μας εγγυάται την αξιοκρατία στην Ελλάδα.
Θα ξεκινήσουμε και πάλι από τα πρώτα "βήματα". Τα δύσκολα πρώτα βήματα όλων των "επιστημόνων", οι οποίοι πρέπει να επιβιώσουν μετά τον πανεπιστημιακό "απογαλακτισμό" τους. Να δούμε τι έκανε ο "άξιος" στην εποχή της ζωής του κατά την οποία τα σπουδαγμένα παιδιά των υπολοίπων Ελλήνων λιώνουν σόλες μέχρι να βρουν μια δουλειά απλά για την επιβίωση. Τα παιδιά των Ελλήνων, τα οποία βάζουν για λίγο στην άκρη τα πανεπιστημιακά τους πτυχία και κουβαλάνε πίτσες για το μεροκάματο. Στην περίπτωση του Ραγκούση όμως τα πράγματα δεν είναι φυσιολογικά. Δεν βλέπουμε τόση αγωνία για την επιβίωση και τόση ταλαιπωρία για την επίτευξή της. Τα πράγματα ήταν μάλλον εύκολα γι' αυτόν …Πολύ εύκολα …από την αρχή.
Ο "αριστούχος" παριανός Ραγκούσης δεν βιαζόταν να πάρει το πτυχίο του, για να μπει στον αγώνα της επιβίωσης. Προφανώς δεν τον πίεζαν οι καταστάσεις και με αυτόν τον τρόπο έφτασε στο όγδοο έτος παραμονής στη Θεσσαλονίκη και ακόμα δεν είχε εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο. Εδώ λοιπόν τίθεται το πρώτο ερώτημα. Ποιος τάιζε τον Ραγκούση τα επιπλέον τέσσερα χρόνια μετά την τετραετή πανεπιστημιακή "υποχρέωσή" του; Η οικογένειά του χρηματοδοτούσε αυτοβούλως και οικειοθελώς τον πασοκικό φοιτητικό συνδικαλισμό; Ήταν μια δωρεά των Ραγκούσηδων της Πάρου η τετραετής "υπηρεσία" του γόνου τους στις συνδικαλιστικές τάξεις του ΠΑΣΟΚ; Άρα; Άρα "μασούσε" κομματικό παραδάκι ο νεαρότατος "φοιτητοπατέρας" Ραγκούσης …Από μικρός στο "κουρμπέτι" του "μασήματος".
Έστω όμως κι έτσι, ας υποθέσουμε ότι πήρε ένα "χαρτζιλίκι" από το κόμμα ο φοιτητής Ραγκούσης, για να το εξυπηρετήσει. Μικρό το κακό. Δεν είναι και έγκλημα να παίρνεις ένα χαρτζιλίκι από το κόμμα, για να του κολλάς τις αφίσες και να χειροκροτείς υποψήφιους βουλευτές. Φοιτητής και κόμμα αλληλοεξυπηρετήθηκαν και κάπου εκεί θα υποθέταμε ότι "τελείωσε" η σχέση τους. Ο αιώνιος φοιτητής από την Πάρο θα έμπαινε επιτέλους στη βιοπάλη και στον αγώνα της επιβίωσης. Θα έψαχνε για δουλειά και μάλιστα κάτω από δύσκολες συνθήκες, λόγω της φυσικής "ανεπάρκειας", που θα τον διέκρινε στον επιστημονικό τομέα. Αυτό ήταν φυσικό, εφόσον είχε "καθυστερήσει" αρκετά με το "χόμπυ" του. Με τον συνδικαλισμό ασχολιόταν επί χρόνια εις βάρος της επιστήμης του και ως γνωστόν τη συνδικαλιστική εμπειρία δεν την αντιλαμβάνεται ως προσόν και άρα δεν την "πληρώνει" η αγορά. Φυσιολογικά θα είχε δυσκολίες ο προφανώς άσχετος με την "επιστήμη", ειδικά μετά από τέσσερα χρόνια εγκατάλειψής της. Ο ανεπάγγελτος και άεργος επαρχιώτης.
Τότε έγινε πραγματικά ένα "θαύμα". Το ΠΑΣΟΚ παίρνει έναν ανεπάγγελτο, άσχετο, άεργο και άνεργο πρώην αιώνιο φοιτητή και τον διορίζει —σύμφωνα με το βιογραφικό του ιδίου— "Γενικό Διευθυντή του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας" (ΚΕΘΙ). Τον διορίζει μάλιστα σαν τον απόλυτο ειδικό, εφόσον τον διορίζει από την αρχή της ίδρυσης αυτού του κέντρου. Το "χεράκι" του παριανού από την κομματική "τσέπη" μπαίνει για πρώτη φορά στην κρατική "τσέπη". Οι γονείς του θα πρέπει να ήταν υπερήφανοι για την "επιστημοσύνη" του γόνου τους, που "αναγνωρίστηκε" με τη θέση του Γενικού Διευθυντή. Του Γενικού. Πρέπει να αισθάνονταν σαν τον Παπαγιαννόπουλο στο έργο με την Καρέζη. Το θαύμα της Πάρου. Μετά τα μάρμαρα ο Ραγκούσης ήταν το γνωστότερο προϊόν της. 29 χρονών Γενικός Διευθυντής με απόλυτα "αξιοκρατικά" κριτήρια. Μάλλον ήταν πιο "πράσινος" από όλους τους "πρασινωπούς" ανταγωνιστές του.
Όμως, ο Ραγκούσης δεν αρκούνταν σ' αυτό. Ήταν ανήσυχος. Αφού λοιπόν κατέλαβε με την "αξία" του την κομματική θέση του διευθυντή, άνοιξε κι άλλο τα "φτερά" του. Και πάλι μόνος του. Χωρίς να εκμεταλλευτεί και πάλι το κόμμα. Δεν καταδεχόταν αυτός ο "άξιος" να εκμεταλλευτεί το κόμμα. Εντελώς αξιοκρατικά έγινε ειδικός σύμβουλος του Παπουτσή. Κοίτα να δεις σύμπτωση. Έτσι γίνονται οι παρεξηγήσεις. Το "πράσινο" κομματόσκυλο —προφανώς με τα προσόντα του και άρα με την αξία του— έγινε σφουγκοκωλάριος του "πράσινου" Παπουτσή. Αυτό ακριβώς πρέπει να είναι η θέση του "ειδικού συμβούλου". Σφουγκοκωλάριος. Ακόμα σημάδια πρέπει να έχει ο κώλος του Παπουτσή από τις "συμβουλές" του Ραγκούση. Δεν βλέπουμε να μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο ο Ραγκούσης. Ένα ανεπάγγελτο κομματόσκυλο με κάποια "σάλια" ενασχόλησης σε θέματα ισότητας τι "συμβουλές" μπορούσε να παράσχει σε έναν Επίτροπο με αντικείμενο την Ενέργεια; Ενδιάμεσος συμφερόντων, που ήθελαν "επαφή" με τον Επίτροπο θα ήταν.
Αυτό γινόταν από το 1995 έως το 1999. Για μια τετραετία ο άεργος και ο ανεπάγγελτος είχε βρει την άκρη, για να ζει με το κρατικό χρήμα. Τι έγινε όμως και το 1999 αποφάσισε να μπει στα βαθιά νερά της ιδιωτικής οικονομίας; Πώς ένα παράσιτο του κομματικού "σωλήνα" αποφάσισε να εγκαταλείψει το σίγουρο και εύκολο βόλεμα του κρατικού "θερμοκηπίου" για ένα αβέβαιο μεροκάματο στον άγριο ιδιωτικό τομέα; Αυτό το μυστήριο δεν το αποκαλύπτει το βιογραφικό του Ραγκούση. Δυστυχώς όμως γι' αυτόν το αποκαλύπτει το βιογραφικό του Παπουτσή. Το 1999 ο Παπουτσής απλά δεν μπορούσε να συνεχίζει να τον "ταΐζει". Ο Παπουτσής το 1999 εγκατέλειψε τη θέση του Επιτρόπου, για να συμμετάσχει στις εκλογές του 2000. Άρα ο Ραγκούσης δεν "βούτηξε" μόνος του στα βαθιά νερά της ιδιωτικής οικονομίας, αλλά "έπεσε" σ' αυτά, επειδή έφυγε από τα πόδια του η "εξέδρα" στην οποία πατούσε. Απλά, ως έξυπνος νέος, όλο και κάτι θα πήρε από αυτήν για να πορευτεί.
Αν ασχοληθούμε με τα Goody’s, όλο και κάπου θα τους ήταν χρήσιμος ο "ειδικός σύμβουλος" του Επιτρόπου με αρμοδιότητα εκτός όλων των άλλων και στην πολιτική των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Εκείνη την εποχή ήταν, που η Goody’s δοκίμαζε τη διεθνή της καριέρα και είναι προφανές ότι είχε ανάγκη τον Επίτροπο και βέβαια τον σύμβουλό του. Το 1997 ήταν που μια ευρωπαϊκή επιχείρηση, όπως η Goody’s, αναζητούσε "πλάτες", για να μπει στις εκτός Ε.Ε. αγορές της Κύπρου, της Βουλγαρίας, αλλά και της Πορτογαλίας. Μάλλον με πληρωμή σε "είδος" πήρε ο Φτωχοραγκούσης το Franchising των Goody’s. Το τελευταίο λάφυρο από την "εξέδρα" Παπουτσή.
Όμως, ακόμα κι αν δεν είναι έτσι όπως υποθέτουμε, ελάχιστη είναι η διαφορά. Αυτό, το οποίο μας ενδιαφέρει, είναι άλλο. Μας ενδιαφέρει ότι στην πραγματικότητα ο "επιστήμονας" Ραγκούσης ένα πράγμα έκανε στη ζωή του μακριά από το ΠΑΣΟΚ και τους "αξιοκρατικούς" μηχανισμούς του …Πατάτες τηγανιτές και μπιφτέκι στο γκριλ …Τα Goody’s. Τίποτε παραπάνω από τον τελευταίο Παριανό, ο οποίος δεν σπούδασε καν και δεν έβγαλε ποτέ τις σαγιονάρες από τα πόδια του. Τίποτε παραπάνω από έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει κανένα απολύτως προσόν. Τίποτε παραπάνω από τους μετανάστες και λαθρομετανάστες, που, ελλείψει προσόντων και γνώσεων, μόνο με εστιατόρια "επιτυγχάνουν" σε ξένα μέρη.
Αυτό έκανε ο "λαθρομετανάστης" στη χώρα της "επιτυχίας" Ραγκούσης. Το μόνο πράγμα που έκανε μόνος του ήταν που άνοιξε σαντουϊτσάδικο. Ο "επιστήμων". Στο ψήσιμο μπιφτεκιών κατέληξε ο "ειδικός" σύμβουλος Επιτρόπου της Ευρώπης. Το άνοιξε μάλιστα πληρώνοντας το νταβατζιλίκι του Franchising, για να κάνει σίγουρη "επιτυχία" πάνω στις πλάτες άλλων. Ούτε καν δικό του "ταχυφαγείο" δεν τόλμησε ν' ανοίξει. Αυτός ο "άξιος" και "επιστήμων" έρχεται σήμερα και εμφανίζεται σαν υπερυπουργός …Θεματοφύλακας των πάντων στην Ελλάδα.
Τι συμπέρασμα βγάζουμε; Ότι ο Ραγκούσης είναι ο τελευταίος, που δικαιούται να πάρει αυτόν τον ρόλο. Είναι ένα από τα πλέον κλασικά παραδείγματα κομματικού παρασιτισμού στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. "Χτισμένος" εξ αρχής ως παράσιτο. Δεν είναι απλά ένα παράσιτο, που είδε "φως" στο ΠΑΣΟΚ και μπήκε, όπως κάποιοι αρχαιότεροι πρασινοφρουροί από αυτόν. Είναι ένα παράσιτο, το οποίο "κατασκευάστηκε" από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. "Παράσιτο", το οποίο "κατασκευάστηκε" μετά το θρυλικό 1981. Παράσιτο της γενιάς που τώρα αγωνίζεται να μπει στα "πράγματα" και στη νομή εξουσίας. Από τη στιγμή που εγκατέλειψε τους κόλπους της οικογένειάς του, εντάχθηκε στους κόλπους του κόμματος και δεν βγήκε ποτέ από αυτούς. Στους "κόλπους" και βεβαίως στην τσέπη του κόμματος.
Σε ολόκληρη την ενήλικη ζωή του ο Ραγκούσης μόνον τα τρία χρόνια του Goody’s έφαγε ψωμί με τη δική του "μαγκιά", όπως κάνει καθημερινά ο κάθε πολίτης. Όλα τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τον ταΐζει είτε το κρατικοδίαιτο κόμμα είτε ο κρατικός μηχανισμός και άρα εμείς. Αγράμματος, αστοιχείωτος και στην ουσία ανεπάγγελτος. Δεν είναι επάγγελμα να είσαι σύμβουλος και κωλοσφούγγι του Παπουτσή, όπως δεν είναι επάγγελμα να έχεις Goody’s ή να είσαι κομματικός Δήμαρχος της Πάρου. Στην κυριολεξία δηλαδή είναι ανεπάγγελτος. Ούτε καν ψήστης στο δικό του εστιατόριο. Ο στενός συνεργάτης του επίσης αστοιχείωτου και επίσης ανεπάγγελτου και για μια εβδομάδα υλοτόμου Giorgo. Αυτός ο άνθρωπος έχει αναλάβει ν' "αναμορφώσει" την Ελλάδα ως χώρα και βέβαια τη δημοκρατία της.
Για εμάς ο Ραγκούσης είναι στην κυριολεξία ο απόλυτος ορισμός του ΤΙΠΟΤΕ. Του ΤΙΠΟΤΕ, το οποίο δημιούργησε και τάισε πλουσιοπάροχα η απόλυτα κομματισμένη μεταπολίτευση. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το "λέει" το βιογραφικό του. Το βιογραφικό, το οποίο προσπαθεί δήθεν να "γεφυρώσει" την απόσταση μεταξύ των προσόντων ενός αιώνιου φοιτητοπατέρα και ενός κορυφαίου υπουργού. Την απόσταση μεταξύ μιας φριτέζας ενός επαρχιακού ταχυφαγείου και του γραφείου του Υπουργείου Εσωτερικών. Το βιογραφικό, το οποίο περιγράφει την "αγωνία" του Ραγκούση ν' αποδείξει ότι αξίζει τη θέση του και ότι έχει τα προσόντα που απαιτούνται γι' αυτήν. Του Ραγκούση, που, πάνω στην αγωνία του, βάζει στο βιογραφικό του ό,τι βρίσκει μπροστά του …σαν να έφτιαχνε χάμπουργκερ μ' "απ’ όλα".
Το μόνο που δεν έβαλε μέσα ήταν ότι στην παιδική του ηλικία ήταν "αρχηγός των αδερφών του και ειδικός σύμβουλος της μητέρας του". Όλα τα άλλα τα έβαλε. Απλά πράγματα. Όποιος είναι σίγουρος για τον εαυτό του, πιστεύει σ' αυτόν και δεν αγωνιά ν' αποδείξει τίποτε και σε κανέναν. Αρκούσε ένα "αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας" και τελείωνε η υπόθεση. Το "αριστούχος" τον εξευτελίζει. Το "Γενικός Διευθυντής" τον καθιστά ανεπαρκή. Το "σπάνιο" μεταπτυχιακό τον απαξιώνει. Το "Ειδικός Σύμβουλος" τον αποκαλύπτει. Τα ποσοστά των εκλογικών νικών του τον μειώνουν. Σαν κάτι Zastava άλλων εποχών, που οι φουκαράδες κάτοχοί τους έβαζαν ως "συμπληρωματικά" ό,τι είχαν και δεν είχαν, για να μας ενημερώσουν για τα μοναδικά προσόντα του "θηρίου" τους …1100 GLSair contrition, 4 speed, 5 DoorFern Schnell Gut, Μη με πλησιάζεις, GTI.
Με όλα αυτά αποδεικνύεται ότι ο Ραγκούσης απλά είναι ο τελευταίος άνθρωπος στην Ελλάδα, που μπορεί να επωμιστεί τον ρόλο που έχει αναλάβει. Είναι κυριολεκτικά αστοιχείωτος, για να μπορεί να εμφανίζεται σαν εμπνευστής του Καλλικράτη. Είναι κυριολεκτικά απολίτιστος, για να μπορεί να εμφανίζεται σαν εμπνευστής του νέου εκλογικού νόμου και "ρυθμιστής" της εκλογικής λειτουργίας της δημοκρατίας μας. Είναι κυριολεκτικά ένα παρασιτικό κομματόσκυλο, το οποίο ούτε θεωρητικά δεν δικαιούται να μιλάει για αξιοκρατία …πόσο μάλλον να εμφανίζεται σαν εγγυητής της. Ούτε μία μπουκιά ψωμί δεν έχει φάει στη ζωή του χωρίς τη βοήθεια του κόμματος. Πρακτικά δεν έχει τα προσόντα όχι για υπουργός Εσωτερικών να γίνει, αλλά ούτε για φύλακας του πάρκινγκ στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Αυτός ο μπιφτεκάνθρωπος της σαγιονάρας εμφανίζεται να "μεσουρανεί" στο πολιτικό μας στερέωμα. Αυτό μας αποκαλύπτει το βιογραφικό του από την αρχή μέχρι το τέλος και για να το ξανακλείσουμε θα ξαναπάμε στην αρχή του. Εκεί όπου περιγράφει την οικογενειακή του κατάσταση. Λογική μας φάνηκε η εξέλιξη της ζωής του. Ένα τέτοιο DNA δεν πρέπει να χάνεται και ο Ραγκουσοκομματόσκυλος ανέλαβε υπεύθυνα να το διαιωνίσει. Τρία παιδιά έκανε. Γιατί να μην κάνει; Δεν είναι κοινός Έλληνας να φτύνει "αίμα" για να τα μεγαλώσει. Το κόλπο της εύκολης επιβίωσης το γνωρίζει. Θα τα γράψει από τώρα στα "παιδικά" της ΠΑΣΠ και αυτή θ' αναλάβει να τα κάνει "αριστούχους" και να τα ταΐζει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Μπορεί να τα κάνει και υπουργούς, όπως τον πατερούλη τους.
Για εμάς ο Ραγκούσης είναι ένα κοινό ΤΙΠΟΤΕ, που, προκειμένου να "διακριθεί", θα μπορούσε να κάνει οτιδήποτε. Ένας κοινός καιροσκόπος, ο οποίος ανέλαβε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα, τα οποία μπορούσαν να τον εξυπηρετήσουν. Ένα διαβρωμένο μέχρι το μεδούλι κομματόσκυλο. Ένα αμετανόητο κομματόσκυλο ακόμα και στις εποχές που καταρρέουν τα κόμματα. Ένα κομματόσκυλο, το οποίο "εμπιστεύεται" απόλυτα το κόμμα του, χωρίς να υποπτεύεται καν ότι αυτό εξυπηρετεί αποκλειστικά το παρακράτος του Κολεγίου Αθηνών και τα αφεντικά της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Ένα κομματόσκυλο, που δεν κατάλαβε ότι κάποιοι τον έκαναν συνένοχο στη προδοσία τους.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το μυστικό της "επιτυχίας" του. Η άγνοιά του ήταν το θεμέλιο της επιτυχίας του. Οι κολεγιόπαιδες σαν τον Giorgo, τον Παπακωνσταντίνου και τα άλλα τα "παιδιά" αυτό το γνώριζαν και το εκμεταλλεύτηκαν. Ο Πάγκαλος, η Διαμαντοπούλου και τα άλλα επιφανή μέλη της Λέσχης έψαχναν έναν πρασινοφουκαρά μέσα από τους κομματικούς μηχανισμούς, για να του φορτώσουν όλα τα επικίνδυνα και ανθελληνικά "νομοθετήματα" της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Να του φορτώσουν αυτά, τα οποία οι ίδιοι είχαν "δεσμευτεί" να  επιβάλουν στον ελληνικό λαό. Να του φορτώσουν το πιο επικίνδυνο υπουργείο της εποχής του ΔΝΤ και της διάλυσης του ελληνικού κράτους. Σ' αυτήν την πρόσκληση "τσίμπησε" ο άσχετος Ραγκούσης.
Ο Ραγκούσης από άγνοια προθυμοποιήθηκε να τα πάρει όλα στις "πλάτες" του, άσχετα αν δεν γνώριζε την ουσία τους. Θεώρησε ότι ήταν μεγάλη ευκαιρία γι' αυτόν. "Τελειωμένος" κάπου στην Πάρο ήταν, όταν τον ανέσυραν από τα αζήτητα. Από την ψησταριά πήγε κατ’ ευθείαν υπερυπουργός. Εκεί που σήκωνε το λιγδωμένο τηλέφωνο του ταχυφαγείου μόνον για ν' αγοράσει χαρτοπετσέτες και τραπεζομάντιλα για το μαγαζί, ξαφνικά απέκτησε "κόκκινο" τηλέφωνο, για να μιλάει απευθείας με τον Πρωθυπουργό. Ούτε στον ύπνο του δεν θα φανταζόταν τέτοια μεγαλεία.
Είμαστε βέβαιοι ότι —ακόμα και τώρα— ούτε στο περίπου δεν γνωρίζει ποιες ακριβώς είναι οι συνέπειες που έχουν τα νομοθετήματα, τα οποία έχει "χρεωθεί". Δεν έχει γνώσεις για να γνωρίζει. Τώρα είναι βέβαιον ότι, αφού πέρασε την πρώτη μέθη της δόξας του, έχει αρχίσει να υποπτεύεται τι συμβαίνει και φοβάται. Γι' αυτόν τον λόγο τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδερφοί του έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τις παπαρολογίες για τα οικολογικά υβριδικά αυτοκίνητα και αγοράζουν εσπευσμένα θωρακισμένες λιμουζίνες. Το λιντσάρισμα από τον κόσμο φοβούνται και όχι τους τρομοκράτες. Τσάπες, φτυάρια, παλάμες και παπούτσια φοβούνται και όχι ρουκέτες και ωρολογιακούς μηχανισμούς.
Σύντομα θα κληθεί τόσο ο ίδιος όσο καί οι όμοιοί του να δώσουν εξηγήσεις για τις πράξεις τους. Βαδίζουμε ολοταχώς στο Τέλος αυτής της Εποχής. Η ιστορία σήμερα γράφεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και σύντομα η "πένα" της θα πιάσει και τους σημερινούς πρωταγωνιστές.
"Αριστούχε" Ραγκούση …ξέχασα να σου πω... "πιάσε" και μια κόκα-κόλα !!


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’