Γιατί δεν εξεγείρεται ο ελληνικός λαός;

«Πώς είναι δυνατόν μετά από τέτοια φρίκη να μην εξεγείρεται ο ελληνικός λαός»; Αυτό το ερώτημα δεν αιωρείται απλώς σαν φάντασμα, αλλά καταγράφεται, όλο και πιο πυκνά, σε πλήθος κειμένων, με διαφορετικές παραλλαγές… Οι περισσότερες απαντήσεις δεν είναι απλώς αμήχανες, αλλά κινούνται και στα πλαίσια της μεταφυσικής… Όλες αυτές οι αμήχανες και μεταφυσικές ερμηνείες έχουν ένα κοινό παρανομαστή: Αναζητούν το θεμέλιο των ευθυνών στο λαό… Ακούμε συχνά: «Ο ελληνικός λαός κάτι έχει πάθει και δεν εξεγείρεται» («σοκ - δέος» κλπ), «τον έχει βολέψει στην αδράνεια», ή «του έχει γίνει συνήθεια η οκνηρία», ή «τον έχουν αποβλακώσει» κ.λπ… Και εδώ βάζουμε την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω. Αυτό το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα (γιατί επ’ αυτού πρόκειται) δεν είναι δίχως δόλο και υπολογισμό. Αναστρέφουμε την πραγματικότητα διότι δεν θέλουμε να βάλουμε το δάκτυλο βαθιά στην πληγή και να εντοπίσουμε τα βαθύτερα αίτια και τους βασικούς υπεύθυνους αυτής της «λαϊκής ακινησίας»: Είναι ένα τέχνασμα- μύθος που βολεύει άριστα ακριβώς εκείνους που ευθύνονται ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ για αυτήν την κατάσταση. Αν και έχουμε αναλύσει σε πολλά κείμενά μας αυτό το ζήτημα, θα αναδημοσιεύσουμε, το πλέον ενδεικτικό: «Στα σκοτάδια της Ιστορίας». Γραμμένο πριν ένα χρόνο, ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7073 Στα σκοτάδια της ιστορίας… Διανύουμε, ίσως, τη χειρότερη και πιο σκοτεινή καμπή της ιστορίας μας. Όχι μόνο επειδή μας σφάζουν ανελέητα και μας ρίχνουν στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής και βαρβαρότητας, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, διότι ο ελληνικός λαός αποδέχεται μοιρολατρικά αυτή τη ΦΡΙΚΗ και δεν ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ… ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, υπό καπιταλιστικό καθεστώς. Να σε λεηλατούν τόσο βάρβαρα επί χρόνια, να σε δολοφονούν με τέτοια κτηνώδη αγριότητα, να σε αφανίζουν κυριολεκτικά και να μην ξεχύνεσαι στους δρόμους βάζοντας μπουρλότο στους δημίους σου… ΠΟΤΕ άλλοτε μια τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη απελπισία και οργή δεν εκρήγνυται και δεν ξεχύνεται σαν λάβα στους δρόμους… Μια εύκολη, απλοϊκή και βολική για όλους μας απάντηση είναι ότι «φταίει ο λαός», ότι «ο λαός έχει πέσει σε κώμα» κ.λπ… Αναμφίβολα επί δεκαετίες τώρα ποτίζουν τον ελληνικό λαό με όγκους ποικίλων δηλητηρίων, παραισθησιογόνων και ναρκωτικών, μολύνοντας το μυαλό, παραλύοντας τη θέληση και καταστρέφοντας τις αρθρώσεις της σκέψης… Ωστόσο αυτά δεν είναι από μόνα τους ικανά να «κλειδώσουν», για πολύ, μια ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ λαϊκή ΟΡΓΗ και απελπισία στο μπουκάλι. Εξάλλου και το ίδιο το γεγονός του ποτίσματος του λαού με παραισθησιογόνα και ναρκωτικά αποτελεί το σύμπτωμα. Το πολιτικό αίτιο βρίσκεται αλλού. Στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θα αγωνιζόντουσαν εναντίον όλων αυτών των καθεστωτικών δηλητηρίων και το χειρότερο: Στην ενσωμάτωση και μετάλλαξη των αριστερών δυνάμεων σε γενίτσαρους της Νέας Τάξης, τη μετάλλαξή τους σε καταστροφικές δυνάμεις των «δομών» και των ΣΥΝΘΗΚΩΝ της λαϊκής κίνησης: στους πλέον αισχρούς τροφοδότες-εμπόρους των ναρκωτικών… Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει, πιο λεπτομερειακά, από παλιά, στο άρθρο μας: «Ρίχνουν στους εργαζόμενους και τους λαούς τα αναθέματα». ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438 Το γεγονός, λοιπόν, που ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει εξεγερθεί, παρά την παρατεταμένη φρίκη που ζει, οφείλεται στις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ των παραδοσιακών δυνάμεων της Αριστεράς, σοσιαλδημοκρατικών και σταλινογενών. Αυτές οι παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς ενσωματώθηκαν ολοκληρωτικά στο σύστημα και μεταλλάχτηκαν σε ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ της Νέας Τάξης. Και είναι αυτές οι δυνάμεις που κατέστρεψαν και ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ανελλιπώς κάθε ΟΡΑΜΑ και ΣΥΝΘΗΚΗ (ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική) επαναστατικού ΑΓΩΝΑ, κάθε ιμάντα λαϊκής κίνησης, κάθε πολιτική και οργανωτική προϋπόθεση που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πυροδότη ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ. Δεν είναι, συνεπώς, ΜΟΝΟ ότι ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει επαναστατική ηγεσία, ούτε καν αριστερή ρεφορμιστική (οι υπάρχουσες παραδοσιακές, αριστερές ηγεσίες έχουν μεταλλαχτεί σε ηγεσίες της Νέας Τάξης), ΑΛΛΑ δεν διαθέτει και ΟΥΔΕΜΙΑ πολιτική και οργανωτική «ΣΥΝΘΗΚΗ» και «ΔΟΜΗ» (συλλογικό κύτταρο) μαζικού αγώνα. Το κακό, επίσης, έχει προχωρήσει και στην ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ και ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ των συλλογικών κυττάρων της επαναστατικής σκέψης. Ούτε «ιστούς» επαναστατικών Ιδεών και Σκέψης δεν διαθέτουμε σήμερα, τα πάντα έχουν αλωθεί, με τις ευλογίες και τα χέρια της «αριστεράς». Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι ο απαίσιος πολτός της νεοταξικής ισοπέδωσης, τα ερμαφρόδιτα ιδεολογικά και πολιτικά κράματα, η «δικτατορική» ασυδοσία του «ιδιωτικού», δηλαδή, σε επίπεδο ιδεών και σκέψης, η Βαβυλωνία της «ατομικής άποψης»: ΣΥΝΘΗΚΕΣ που δυσκολεύουν αφάνταστα μια ΟΡΓΑΝΩΣΗ της Σκέψης και της ΔΡΑΣΗΣ, των ΙΔΕΩΝ και της ΠΡΑΞΗΣ… Φυσικά, αυτό το καταθλιπτικό και σκοτεινό στάδιο είναι ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ: κάθε μεταβατικό στάδιο στην ιστορία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, απλώς σήμερα αυτά είναι πιο έντονα και εφιαλτικά. Αυτό το ιστορικό σκοτάδι γρήγορα θα ξεπεραστεί. Οι ενστικτώδεις δυνάμεις της κοινωνίας (λαϊκή οργή και απελπισία), δεν μπορεί να παραμένουν εσαεί συμπιεσμένες και «κλειδωμένες». Αργά ή γρήγορα θα εκραγούν τυφλά και βίαια και θα επιφέρουν καταλυτικές ανατροπές και μεταλλαγές τόσο σε επίπεδο μαζικών κινημάτων, όσο και σε επίπεδο Ιδεών, Σκέψης και Οργάνωσης: Αυτός ο ιστορικός νόμος δεν μπορεί να καταλυθεί… Και είναι αυτός ο ιστορικός νόμος που πρέπει να μας κρατήσει όρθιους, διότι είναι ο νόμος της αισιοδοξίας… Φυσικά, οι προδοσίες της παραδοσιακής αριστεράς και οι νεοταξικές μεταλλάξεις της, δεν θα είναι δίχως τεράστιο κόστος. Θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά, διότι θα χρειαστεί οι λαοί να χύσουν το αίμα τους ξανά για πράγματα, καταστάσεις και ΙΔΕΕΣ που είχαν κατακτήσει… Θα χρειαστεί ξανά να χύσουμε το αίμα μας για να αποκαταστήσουμε τη ΣΚΕΨΗ και τις ανθρώπινες ΑΞΙΕΣ, να αναζωπυρώσουμε το συλλογικό ΕΓΩ της εθνικής και κοινωνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ… Θα χρειαστεί ξανά να ζήσουμε τις φάρσες παλιών ιστορικών τραγωδιών: Μια από αυτές είναι η καρικατούρα της ιστορικής φάρσας του ΠΑΣΟΚ: Ο ΣΥΡΙΖΑ… Επ’ αυτού θα επανέλθουμε…

ΕΘΝOΠOΡΝOΙ

ΕΘΝOΠOΡΝOΙ Αυτά να τα πουλήσετε αλλού! Το επικοινωνιακό σας τέχνασμα ότι τάχα είπε η Τρόικα “αν θέλετε κοινωνική πολιτική βρείτε καταλύματα σε όσους θα χάσουν το σπίτι τους”, μόνο φθηνό ελληνικοπολιτικό στόμα θα μπορούσε να το πει. Κουβέντες τέτοιου ύφους και χειρότερες ακόμα έχουν ειπωθεί κεκλεισμένων των θυρών από δανειστές και υπαλλήλους τους ουκ ολίγες φορές και κανείς δεν πήρε μυρωδιά. Αυτή η κουβέντα όμως δεν ειπώθηκε από αυτούς και για αυτό πήρε την έκταση που πήρε. Μία σχεδιασμένη ατάκα, βγαλμένη από την συνήθη πολιτική ιδιοτροπία πέτα βεγγαλικό και ο ελληνικός λαός θα στρέψει αλλού το βλέμμα. Θα γίνει εχθρός ο δανειστής αλλά ο υπογράφων δανειζόμενος ντόπιος μαυραγορίτης θα την βγάλει καθαρή. “Οι ασφαλείς πληροφορίες” της κομματικής εφημερίδας που τις δημοσιοποίησε ως κράχτη συμμετέχοντας στο παιχνίδι των Εθνοπόρνων κάνουν εδώ και μέρες βόλτα από δημοσιογράφους που έβγαλαν στην πιάτσα καινούργιο εμπόρευμα σταλμένο από τους σωματέμπορους του πολιτικού συστήματος. Έτσι γίνονται άλλωστε οι πολιτικοί ήρωες της νεότερης Ελλάδας. Τώρα θα την στρέψουν την κατάσταση στο ότι η μόνη σωτηρία που έχουν οι Έλληνες είναι οι πολιτικοί που τους εξουσιάζουν παρανόμως μειοψηφικά, οι οποίοι θα κάνουν αντίσταση απέναντι σε δανειστές και θα πέσουν, αν πέσουν, ως μάχιμοι! Έχουν βάλει το σπίτι σου στο μάτι και οι δύο αλλά θέλουν να νομίζεις ότι θα έχεις ελπίδα να το σώσεις με τις δικές τους ανακουφιστικές λύσεις. Για το σπίτι σου μιλούν, Έλληνα. Όχι για το δικό τους. Το διαχειρίζονται όμως, παίρνοντας χοντρό ενοίκιο - φόρο και τώρα θα το δώσουν μπιρ παρά για να ικανοποιήσουν κάποιων γνωστών-άγνωστων τις απαιτήσεις. Θα αρχίσουν από τα πάνω πατώματα για να σε καθησυχάσουν ότι ο πόλεμος έχει θύματα τους πιο ισχυρούς οικονομικά. Έτσι θα μείνεις ήσυχος ότι εσένα δεν θα σε πειράξουν ως οικονομικά ανίσχυρο. Εκτός από τις αλχημείες τύπου η τετραγωνική ρίζα της πρώτης κατοικίας επί της συνολικής περιουσίας διά την είδηση που περνά το παπαγαλάκι, το ζουμί είναι το εξής: Επί τη βάσει καλής θελήσεως η τράπεζα να έχει τη δυνατότητα ρύθμισης ακόμα και με μια ελάχιστη καταβολή (50-100 ευρώ) κάθε μήνα από τον δανειολήπτη, λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά οικονομικά του δεδομένα. Το δικαίωμα για το αν θα έχεις σπίτι ή όχι το ορίζει μέχρι σήμερα ο νόμος. Από αύριο θα το ορίζει ο τραπεζίτης και οι ορέξεις του, οι οποίες θα αλλάζουν όχι ανάλογα με τις δικές σου οικονομικές ανάγκες αλλά αποκλειστικά για το κέρδος του. Αυτός λοιπόν που σε καθιστά άστεγο δεν είναι ο τροϊκάνός αλλά ο πολιτικός που θα κάνει ανοιχτό αλισβερίσι με την τράπεζα σε μια παρτίδα πόκερ που κερδίζουν και οι δύο ποντάροντας την στέγη σου. Στο ξεσπίτωμά σου που θα έρθει, όποιο τέχνασμα και να χρησιμοποιήσουν, πρώτο ρόλο παίζουν “οι ασφαλείς πληροφορίες” της εφημερίδας. Βρίζε εσύ τους δανειστές με αφορμή τις δήθεν δηλώσεις τους, και από πίσω θα σου έχουν πάρει το σπίτι πληρώνοντας για τις “ασφαλείς πληροφορίες” και την αντίσταση των πολιτικών λαμόγιων που ό,τι θα υπογράψουν θα το υπογράψουν δήθεν για να μην μείνεις άστεγος. Μη στεναχωριέσαι όμως Έλληνά μου, διότι σύμφωνα με ασφαλέστατες πληροφορίες συνοδευμένες με φωτογραφικό ντοκουμέντο κάποιοι χορεύουν ζεϊμπεκιά το κύκνειο άσμα της Ελλάδας. Πάνω στα συντρίμμια του “με αίμα χτισμένο κάθε πέτρα και καημός” σπιτιού σου, τα ραμολιμέντα της πολιτικής σέρνοντας το σάπιο σαρκίο τους ρίχνουν τις αλανιάρικες αριστερές στροφές τους κάτω από την ασφαλή Στέγη της Δημοκρατίας ΤΟΥΣ.-

Δ. Καζάκης: Η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός μπορεί να κάνει την διαφορά (ομιλία στη Διεθνή Συνάντηση)

Αγαπητοί συναγωνιστές, φίλες και φίλοι. Αγαπητοί προσκεκλημένοι, Σας καλωσορίζω εκ μέρους της Πολιτικής Γραμματείας στη Διεθνή Συνάντηση που διοργανώνει το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο με θέμα το χρέος, το εθνικό νόμισμα και τη δημοκρατία. Η Συνάντηση αυτή αποτελεί για μας, αλλά και για όσους παλεύουν ενάντια στη μνημονιακή κατοχή, στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός. Όχι μόνο γιατί κατά την διάρκειά της θα μας δοθεί η δυνατότητα να πλουτίσουμε τον αγώνα μας με την εμπειρία άλλων χωρών όπου οι λαοί τους αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα και καταστάσεις, αλλά και γιατί μας δίνεται η δυνατότητα να γνωριστούμε μεταξύ μας και να αποκτήσουμε τις σχέσεις οικειότητας και συντονισμού στον κοινό αγώνα που δίνουν όλοι οι λαοί της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και ευρύτερα εναντίον της χειρότερης απολυταρχίας που έχει γνωρίσει ο κόσμος από την εποχή του Αρχαίου Καθεστώτος που ανέτρεψε πρώτη η Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Αυτό που συντελείται στην Ελλάδα είναι το ζωντανό παράδειγμα για τον τρόπο που μετεξελίσσεται η ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα νέο υπερκρατικό μόρφωμα, την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, όπως την αποκάλεσε ο ίδιος ο Μπαρόζο στην «Κατάσταση της Ένωσης» πέρυσι τον Σεπτέμβριο του 2012. Αυτό που συντελείται στην Ελλάδα δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί το νομικό και πολιτικό προηγούμενο γι’ αυτή την μετεξέλιξη. Το πρώτο πράγμα που φρόντισε η ευρωζώνη με το που εκδηλώθηκε η κρίση χρέους στην Ελλάδα ήταν αφενός να απομονωθεί η χώρα και αφετέρου να της επιβάλλει ένα καθεστώς αποικιακής κατοχής που είναι πρωτοφανές στα ευρωπαϊκά χρονικά. Η Ελλάδα εξαναγκάστηκε από την πρώτη στιγμή να απεμπολήσει άνευ όρων και αμετάκλητα – όπως αναφέρουν αυτολεξεί οι δανειακές συμβάσεις – την ασυλία που διαθέτει ως κράτος λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Με τον τρόπο αυτό οι δανειστές της ευρωζώνης απέκτησαν το ελεύθερο να θέσουν ολόκληρη την χώρα σε καθεστώς εκκαθάρισης και εκποίησης. Ο ίδιος ο Έλληνας μετατράπηκε και επίσημα σε δουλοπάροικο του χρέους (πεόν) να παραιτηθεί από θεμελιώδη δικαιώματα στη δουλειά του, στο προϊόν της δουλειάς του, αλλά και στην ίδια την ζωή του προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένα χρέος που είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία από την εποχή της φεουδαρχίας που ένας ολόκληρος λαός, ένα ολόκληρο έθνος μετατρέπεται επίσημα σε πεόν και του επιβάλλουν επίσημα καθεστώς πεονίας, δηλαδή δουλοπαροικίας του χρέους. Όχι απλά στην πράξη, όπως κάνει δεκαετίες τώρα το ΔΝΤ στην Λατινική Αμερική, την Αφρική και αλλού, αλλά επίσημα με την υπογραφή αποικιακών δανειακών συμβάσεων κατ’ απαίτηση της ίδιας της ευρωζώνης. Κι όλα αυτά χάρις στο γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο ευρώ και έχει παραδώσει τα βασικά μέσα άσκησης δημοσιονομικής, νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής. Βέβαια οι δανειστές φρόντισαν να επιβληθούν δανειακές συμβάσεις στους Έλληνες όπου η πεονία, δηλαδή η δουλοπαροικία του χρέους να εμφανίζεται ως προϊόν οικιοθελούς απαίτησης της ίδιας της Ελλάδας, του ίδιου του ελληνικού λαού. Στο έγκλημα αυτό οι δανειστές βρήκαν την αμέριστη συμπαράσταση ενός απόλυτα διεφθαρμένου, ξεπουλημένου και προδοτικού εγχώριου πολιτικού συστήματος που δεν δίστασε να προχωρήσει σε πραξικόπημα, να καταλύσει κάθε έννοια συνταγματικής τάξης της χώρας προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πιο αρπακτικών κύκλων του ευρώ και των χρηματαγορών. Γι’ αυτό και εμείς θεωρούμε ότι η Ελλάδα από τις 6 Μαΐου 2010 μέχρι σήμερα τελεί υπό κατοχή, αποικιακή κατοχή με σκοπό την μαζική εξόντωση του ελληνικού λαού και την αρπαγή του κοινωνικού και φυσικού πλούτου της χώρας από τους δανειστές της. Πολύ γρήγορα είδαμε να καταφθάνουν και να εγκαθίστανται σε νευραλγικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού ξένοι επίτροποι. Πέρα από την τρόικα. Σήμερα καμιά πράξη του ελληνικού κράτους δεν μπορεί να προχωρήσει αν πρώτα δεν την εισηγηθούν, ή δεν την εγκρίνουν οι ξένοι επίτροποι. Ακόμη και το σύστημα δικαιοσύνης έχει τεθεί υπό την κηδεμονία τους. Ακόμη και οι ένοπλες δυνάμεις, καθώς και το σύστημα άμυνας της χώρας. Ουσιαστικά το αυθύπαρκτο του ελληνικού κράτους έχει καταλυθεί. Με την συνδρομή του εγχώριου πολιτικού συστήματος των σύγχρονων δοσιλόγων, των νεότερων Κουίσλινγκ, μέσα σε τρία χρόνια επιβλήθηκαν πάνω από 420 νόμοι κατά απαίτηση των δανειστών και της τρόικας, περισσότερες από 27 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που έχουν περιεχόμενο ανάλογο μ’ εκείνο των παλιών Βασιλικών Διαταγμάτων, καθώς και δεκάδες άλλες πράξεις του υπουργικού συμβουλίου με εντολή έξωθεν. Δεν υπάρχει ζωτικός τομέας για τον ελληνικό λαό στην εργασία, στην κοινωνία και στην πολιτική που να έχει αλλάξει άρδην σε βάρος του καταλύοντας ακόμη και τα πιο θεμελιώδη δικαιώματά του. Μετά απ’ όλα αυτά ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει πλέον σχεδόν κανένα κυριαρχικό δικαίωμα στην χώρα του. Δεν μπορεί να αποφασίζει αυτός για οτιδήποτε τον αφορά. Ακόμη κι αυτό το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία έχει πληγεί βάναυσα. Τα πάντα στην χώρα, τόσο ο δημόσιος, όσο και ο ιδιωτικός πλούτος των Ελλήνων πολιτών είναι πλέον στη διάθεση των δανειστών και του ευρωσυστήματος. Με τι αντάλλαγμα; Ο μέσος Έλληνας σήμερα είναι κατά πολύ πιο χρεωμένος απ’ ότι πριν την τρόικα. Δεν είναι μόνο ότι ο δημόσιο χρέος της χώρας συνεχίζει να καλπάζει. Η χώρα εξαναγκάστηκε να δανειστεί εκ νέου κυρίως για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους στην περίοδο 2010-2013 πάνω 320 δις ευρώ, δηλαδή περισσότερα από όσα ήταν το δημόσιο χρέος στις 31/12/2009 και παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να χρωστά πάνω από 322 δις ευρώ. Στο ιδιωτικό χρέος των Ελλήνων που ξεπερνά τα 230 δις ευρώ, προστέθηκαν στα τρία τελευταία χρόνια άλλα πάνω από 45 δις ευρώ χρέος προς την εφορία με μοναδικό σκοπό να υποθηκευθεί η ακίνητη και κινητή ιδιωτική περιουσία. Την ίδια ώρα ο μέσος Έλληνας είδε 1 στους 4 να χάνει την δουλειά του. Κάθε εργασιακό δικαίωμα να εξαλείφεται. Είδε τον 1 στους 3 να χάνει ακόμη και τη δυνατότητα ασφάλισης, ενώ ο βασικός μισθός να υπόκειται σε μείωση κατά 40%. Είδε το καθεστώς γενικευμένης ανέχειας και ανεργίας να συνοδεύεται και από καθεστώς πλήρους ασυδοσίας, όπου ο εργαζόμενος είναι κυριολεκτικά έρμαιο. Είδε τους 3 από τους 4 εργαζόμενους που έχουν ακόμη δουλειά είτε αμείβονται εκβιαστικά κάτω ακόμη κι από αυτόν τον βασικό μισθό εξαθλίωσης, είτε να τους καθυστερούν δεδουλευμένα. Είδε να καταστρέφονται με μια μονοκονδυλιά σχεδόν το σύνολο των αυτοαπασχολουμένων στην Ελλάδα, που ξεπερνούν το 32% της συνολικής απασχόλησης. Είδε τις μισές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο, ενώ τις μεγάλες να λεηλατούν τα ταμεία, τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές τους προκειμένου να φύγουν από την Ελλάδα, είτε να περικόψουν δραστικά τις δραστηριότητές τους. Είδε το επίπεδο επενδύσεων στην ελληνική οικονομία να καταβαραθρώνεται από 22% του ΑΕΠ που ήταν πριν το 2009 στο 12% που είναι σήμερα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε χώρα με την μεγαλύτερη αποεπένδυση παγκοσμίως. Είδε επίσης τη φτώχεια και την εξαθλίωση να διπλασιάζεται μέσα σε δυο χρόνια. Την μετανάστευση προς το εξωτερικό να οργιάζει στα επίπεδα της δεκαετίας του 1960, όπου υπήρξε το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα που αντιμετώπισε ιστορικά η ελληνική κοινωνία. Είδε μέσα σε δυο χρόνια, το 2011-2012 να μειώνεται ο πληθυσμός της χώρας σε απόλυτους αριθμούς κατά 80 χιλιάδες, για πρώτη φορά από την εποχή του πολέμου. Μετά απ’ όλα αυτά, έχει άδικο το 98% του ελληνικού πληθυσμού που, σύμφωνα με μετρήσεις, περιμένει τα χειρότερα; Όχι. Έχει απόλυτο δίκιο, αν επιμείνουμε στην ίδια κατεύθυνση. Αν επιμείνουμε να παραμένουμε μέσα στο ευρώ, ειδικά τώρα που στην μεγάλη πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, που ανακοίνωσε ο πρώην μαοϊκός Μπαρόζο, έχει αφαιρεθεί από όλες τις χώρες το δικαίωμα σύνταξης και έγκρισης του κρατικού προϋπολογισμού τους. Ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αποκτήσει και επίσημα καθεστώς υπερκυβέρνησης με την ΕΚΤ να έχει στην αποκλειστική της αρμοδιότητα όχι μόνο την εποπτεία, αλλά και τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος στην ευρωζώνη και ευρύτερα στην ΕΕ. Για εμάς το δίλημμα είναι καθαρό: Είτε συμβιβάζεσαι με την υπάρχουσα κατάσταση και απλά διεκδικείς τρόπους να την διαχειριστείς καλύτερα με όλο και χειρότερα αποτελέσματα για τον λαό, είτε την ανατρέπεις. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Όσο περιμένουμε τον από μηχανής Θεό να μας γλυτώσει με κάποιο θαύμα, τόσο θα βιώνουμε την πιο απόλυτη καταστροφή. Όχι μόνο εμείς στην Ελλάδα, αλλά όλοι οι λαοί της ευρωζώνης. Ρεαλιστική πρόταση είναι εκείνη που δεν αφήνει εκτεθειμένο τον λαό και την χώρα του στις σημερινές απειλές. Δεν επιτρέπει να βυθίζονται άλλο στην απελπισία και την απόγνωση, στην ανέχεια και τον αφανισμό. Το καθήκον μας είναι κατεξοχήν πατριωτικό, πρωτίστως εθνικοαπελευθερωτικό απέναντι στο χειρότερο ηπειρωτικό καθεστώς που επιβλήθηκε σε ευρωπαϊκούς λαούς μετά τον Χίτλερ. Μια άλλη Ευρώπη είναι όντως εφικτή. Η Ευρώπη όπου οι λαοί της θα είναι ελεύθεροι, κυρίαρχοι στις χώρες τους και νοικοκύρηδες στον τόπο τους. Όπου θα αποφασίζουν μονάχα αυτοί για το παρών και το μέλλον τους. Μόνο μια τέτοια Ευρώπη ανεξάρτητων, αυτόνομων και εθνικά κυρίαρχων λαών μπορεί να μετατραπεί σε μια ήπειρο αληθινής ειρήνης, δημοκρατίας και συναδέλφωσης. Συναδέλφωση δεν μπορεί να υπάρξει εκεί όπου ο λαοί είναι δούλοι των αγορών, του τραπεζικού καρτέλ και των υπερεθνικών οργάνων της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης». Η καταπίεση φέρνει μόνο πολέμους. Πολέμους κατάκτησης, υποδούλωσης και μπορεί να απαντηθεί μόνο με παλλαϊκές εξεγέρσεις. Ένα είναι σίγουρο. Ο ελληνικός λαός δεν θα επιτρέψει τον αφανισμό του. Και απέχει μονάχα μια θρυαλλίδα από την στιγμή που θα πάρει την τύχη του στα χέρια του. Και να είστε σίγουροι ότι είναι έτοιμος να συνδράμει με κάθε μέσο και τρόπο στον κοινό αγώνα όλων των λαών της Ευρώπης και όχι μόνο. Ευχαριστώ. Εναρκτήρια εισήγηση στη Διεθνή Συνάντηση για το Χρέος, το Εθνικό Νόμισμα και τη Δημοκρατία, Κεραμικός, 30/11/2013. Αναρτήθηκε από Λαϊκό Μέτωπο