Ζωντανός και γραικύλος

Η ντροπή έφτιαξε τις βαλίτσες της και μετανάστευσε. Έμεινε πίσω το σαρκίο σου που είναι άδειο

από ψυχή, από τόλμη και απλή λογική. Το μόνο σου μέλημα είναι πώς θα την "βγάλεις" το χειμώνα που πλησιάζει και δεν έχεις ούτε στο ελάχιστο τα κότσια του μυρμηγκιού να κουβαλήσεις μόνος σου το βιος σου το δουλεμένο. Τα θέλεις έτοιμα, γελοίε υπάνθρωπε, που σε έβαλε η τύχη- και μόνο αυτή - να γεννηθείς και να μείνεις σε αυτό τον τόπο. Επιμένεις να θέλεις να λέγεσαι ραγιάς και τελευταία έχεις εξελίξει το είδος σου: Και ραγιάς και γραικύλος αφού γουστάρεις μέχρι υστερίας το κουλό σου πόδι να πατάει στην Ευρώπη.

Οι αιτίες κάθειρξης των ποινικών φυλακισμένων σε αυτή την χώρα μέχρι πριν 25 χρόνια κατά 90% ήταν για την τιμή, όσο αστεία κι αν φαινόταν, και τώρα τα τάγματα εφόδου των ανέραστων, ανιστόρητων, ανθελλήνων δίποδων έρχονται για να σου λύσουν τα προβλήματα με ένα τηλεφώνημα διότι, εσύ γραικυλοραγιά, δεν έχεις τα απαραίτητα φυσικά εργαλεία στο παντελόνι σου για να τα λύσεις μόνος. Φωνάζεις τους μπράβους να σε σώσουν, δειλέ, από το φακελάκι του γιατρού μέχρι τον βιασμό του παιδιού σου. Και είσαι τόσο ηλίθιος που αγνοείς ότι και ο γιατρός και ο βιαστής διέπονται από τον ίδιο εγωκεντρικό ναζισμό που σε θεωρεί κατώτερο και σε κάνει ό,τι γουστάρει όπως και οι δήθεν άντρες που καλείς στα δύσκολα για να σε σώσουν. Μόνο που οι τελευταίοι έχουν βάλει τεχνηέντως για προπέτασμα την σημαία αυτής της χώρας που μόνο και μόνο γι’ αυτό θα έπρεπε να τους έχεις από μόνος σου κόψει το χέρι που τολμά και την ακουμπά.

Σε έβαλαν πάλι σε καλούπι, ηλίθιε, και αντί να το σπάσεις, εσύ το κάνεις πιο ανθεκτικό. Σε βάζουν να πρέπει να διαλέξεις ή τους απογόνους των ταγματασφαλιτών ή τους άκαπνους προοδευτικούς που σε σέρνουν σε πορείες και απεργίες κρατώντας σε μακρυά από τον στόχο. Διότι ο στόχος που πρέπει να φθάσεις και να συντρίψεις είναι όλο το πολιτικό σύστημα που θρέφει όλους αυτούς χωρίς καμία εξαίρεση και χώνει εσένα πιο βαθιά μέσα στον τάφο σου. Εσύ όμως αντί να κρατάς σφυρί που θα σπάσει συθέμελα το φρούριό τους , κρατάς πλακάτ και σταθερό βήμα σαν γύναιο σε πασαρέλα σουρεαλιστικών καλλιστείων.

Τι άλλαξε τελικά μέσα σε τρία χρόνια; Άνοιξε τα μάτια σου και θα το δεις. Το πολιτικό σύστημα αλλάζει πανευρωπαϊκά με αφορμή την δήθεν οικονομική κρίση με τραβεστί κυβερνήσεις που στρώνουν την κατάσταση για το νέο σύστημα εξουσίας και εσύ επιμένεις να θεωρείς ότι τα εργασιακά σου δικαιώματα είναι το μέλημα των δήθεν λαϊκών και προοδευτικών παρατάξεων. Ένα εμπόρευμα είσαι που μέχρι να λήξεις πρέπει να τακτοποιηθείς σύμφωνα με τον έμπορο στο σωστό ράφι στην ανακαίνιση του ευρωπαϊκού καταστήματος.

 Έτσι καταλήγεις σε δύο επιλογές: Ή φωνάζεις τους τραμπούκους να σε σώσουν στιγμιαίως με μπράτσα φουσκωμένα και ξεφούσκωτα σώβρακα ή τους μαλθακούς να σε κανακέψουν κοιμίζοντας σε με νανουρίσματα ειρηνικής επανάστασης . Εσύ ο ίδιος πάντως δεν έχεις σκοπό να βγεις από την κονσέρβα που σε έχωσαν και να τα σπάσεις όλα στο μπακάλικο που σε έχει προς πώληση διότι έτσι ήσουν πάντα. Περίμενες κάποιον άλλον να σε σώσει μόνο που δεν σκέφθηκες ποτέ ότι δεν κινδύνευες από κανέναν παρά μόνο από τον ίδιο σου τον εαυτό που μεγάλωσε με το φόβο της καταπάτησης των φτιαχτών από το σύστημα δικαιωμάτων σου, ότι θα ποδοπατηθείς από τον διπλανό σου, ότι σώνει και καλά θα πρέπει να ανήκεις σε ομάδα για να επιβιώσεις. Έφτασες μέχρι εδώ διότι το πολιτικό σύστημα σε όρισε μάζα με ορισμένα δικαιώματα ζωής και το νέο πολιτικό σύστημα που στήνεται, αυτή την μάζα, θα την χρησιμοποιήσει αποκλειστικά για τα δικά του δικαιώματα κέρδους απλά τώρα δεν θα κρατήσει καν τα προσχήματα ότι σε έχει σε υπόληψη. Είσαι η μόνη πηγή ενέργειας που δεν πρόκειται ποτέ να εξαντληθεί. Με το φτυάρι θα σε χώνουν στους φούρνους σαν κάρβουνο για να κάνει το ατμόπλοιο τους υπερατλαντικές κρουαζιέρες. Κι ενώ εσύ θα καίγεσαι , στο πάνω κατάστρωμα κάτω από τους πολυελαίους καθισμένοι στις βελούδινες πολυθρόνες οι εκπρόσωποι όλων αυτών που σήμερα σε αποκαλούν «δικό τους» θα υψώνουν τα ποτήρια στην υγειά της νίκης τους μέσα σε χάχανα και κρύα αστειάκια. 

Πριν λοιπόν πάρεις απόφαση να συμμετάσχεις σε όλα αυτά που θεωρείς απλά, φυσικά και εύκολα σκέψου έστω και την τελευταία στιγμή και ενώ αποχαιρετάς την ντροπή σου ότι αν έκανες ο,τιδήποτε που αυτό το σύστημα δεν ενέκρινε θα ήσουν ήδη νεκρός ή ήδη ελεύθερος.

Στη Δύση Απόμεινε να Λεηλατεί τον Εαυτό της

του Δρα Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς

Ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος και διδακτικής αξίας είναι το κατωτέρω απλό, ευανάγνωστο και παραστατικό άρθρο του δρα Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, που αναλύει την μέθοδο λειτουργίας του ΔΝΤ, ως «μηχανής» καταλήστευσης του εθνικού πλούτου χωρών με εύπιστους ή εξαγοράσιμους ηγέτες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον του προσδίδουν οι ειδικές αναφορές του στην Ελλάδα, που

καθιστούν το άρθρο χρήσιμο ίσως στοιχείο ενδεχόμενης μελλοντικής δικαστικής έρευνας του φακέλου ορισμένων πολιτικών προσώπων, στον καταλογισμό ευθυνών για την θανάσιμη υπερχρέωση της χώρας. Πολύτιμη είναι και η εισφορά του στην ενημέρωση για την συνωμοτική συμφωνία ΗΠΑ-Ε.Ε. (Διατλαντικής Συνεργασίας).

Ο δρ. Ρόμπερτς είναι ως γνωστόν Αμερικανός πρώην υπουργός, πρώην αρχισυντάκτης της Γουώλ Στρητ Τζέρναλ, συγγραφέας μεταφρασμένος σε πλειάδα γλωσσών και διεθνώς δημοφιλέστατος αναλυτής.

Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

«Ο Μichael Hudson, o John Perkins (1*) και μερικοί άλλοι είχαν καταγγείλει την εκατόγχειρη λεηλασία λαών από Δυτικούς Οικονομικούς Θεσμούς και κυρίως τις μεγάλες τράπεζες της Ν. Υόρκης, με τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Χώρες του Τρίτου Κόσμου λεηλατούντο και

λεηλατούνται, δελεαζόμενες με σχέδια εξηλεκτρισμού ή άλλα παρόμοια. Οι εύπιστες κυβερνήσεις πείθονται από τα λεγόμενα, πως μπορούν να κάνουν τις χώρες τους πλούσιες, συνάπτοντας εξωτερικά δάνεια για την εφαρμογή του σχεδίου ανάπτυξης που τους παρουσίασαν Δυτικοί. Εφαρμογή του -βεβαιώνουν- θα αποδώσει αρκετά φορολογικά έσοδα για την αποπληρωμή του χρέους.

Αυτό συμβαίνει σπάνια ή ποτέ. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η χώρα χρεώνεται έως και πέρα από τις εισπράξεις της σε συνάλλαγμα. ΄Οταν η χώρα δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει το αναπτυξιακό δάνειο, οι δανειστές στέλνουν το ΔΝΤ να πει στη χρεωμένη κυβέρνηση ότι το ΔΝΤ θα προστατεύσει την δανειοληπτική βαθμολογία της χώρας, δανείζοντάς της τα χρήματα για να πληρώσει τους δανειστές της. Υπό τον όρο όμως ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει τα αναγκαία μέτρα λιτότητας, ώστε να μπορέσει να εξοφλήσει το ΔΝΤ.

Αυτά τα μέτρα είναι ο περιορισμός του κρατικού τομέα και των δημοσίων υπηρεσιών, η περικοπή των συντάξεων του δημόσιου τομέα και η πώληση των εθνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών σε ξένους. Τα χρήματα από την περικοπή των κοινωνικών υπηρεσιών και την πώληση της κρατικής περιουσίας σε ξένους πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους στο ΔΝΤ.

Αυτός, ιστορικά, είναι ο τρόπος που η Δύση λεηλάτησε τις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Εάν ο ηγέτης μιας χώρας δεν είναι πρόθυμος να συνάψει μια τέτοια συμφωνία, απλώς δωροδοκείται -όπως δωροδοκήθηκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις- να συμφωνήσει με την λεηλασία της χώρας που παριστάνει πως εκπροσωπεί.

Όταν αυτή η μέθοδος λεηλασίας εξαντλήθηκε, η Δύση αγόρασε μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και επέβαλλε σε χώρες του Τρίτου Κόσμου μια πολιτική εγκατάλειψης της διατροφικής αυτάρκειας, χάριν της εξειδίκευσης στην παραγωγή ενός ή δύο αγροτικών προϊόντων, για την εξασφάλιση εξαγωγικού εισοδήματος. Αυτό καθιστά τους πληθυσμούς των συμμορφούμενων χωρών εξαρτημένους από εισαγωγές τροφίμων δυτικής παραγωγής.Κατά κανόνα το εισόδημα από τις εξαγωγές ενθυλακώνεται από διεφθαρμένες κυβερνήσεις ή ξένους εμπόρους που πληρώνουν ελάχιστα την τοπική παραγωγή και πουλούν πανάκριβα τα εισαγόμενα τρόφιμα στον πληθυσμό. ΄Ετσι η οικονομική αυτάρκεια μετατρέπεται σε υπερχρέωση.

Με την εξάντληση τώρα όλων των ορίων αποστράγγισης του Τρίτου Κόσμου, η Δύση στρέφεται στη καταλήστευση των δικών της χωρών. Η Ιρλανδία ληστεύτηκε και η ληστεία της Ελλάδας και της Πορτογαλίας είναι τόσο σοβαρή ώστε εξώθησε πολλές νέες γυναίκες στη πορνεία. Προηγουμένως, όταν μια κυρίαρχη χώρα βρισκόταν να βαρύνεται με περισσότερο χρέος από όσο μπορούσε να εξυπηρετήσει, οι δανειστές της ήταν αναγκασμένοι να μειώσουν το χρέος στα όρια των δυνατοτήτων της χώρας. Στον 21ο Αιώνα αυτός ο παραδοσιακός κανόνας εγκαταλείφθηκε, όπως περιγράφω στο βιβλίο μου The Failure of Laissez Fair Capitalism.

Ο νέος κανόνας είναι ότι ο λαός μιας χώρας, ακόμη και εκείνης που οι κορυφαίοι αξιωματούχοι της εξαγοράσθηκαν για να χρεώσουν τη χώρα σε ξένους, θα πρέπει να υποστεί ψαλίδισμα των μισθών, των συντάξεων, της απασχόλησης και των κοινωνικών υπηρεσιών και το ξεπούλημα σε ξένους πολύτιμων εθνικών πηγών πλούτου, όπως της υπηρεσίας ύδρευσης, των λιμανιών, του εθνικού λαχείου και των προστατευόμενων εθνικών γαιών, όπως των ελληνικών νησιών.

Ό, τι υπέστησαν η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι στον δρόμο της Ισπανίας και της Ιταλίας. Οι λαοί είναι ανίσχυροι επειδή οι κυβερνήσεις δεν τους αντιπροσωπεύουν. Δεν είναι μόνο πως οι υπουργοί δωροδοκούνται. Μέλη της κυβέρνησης και λαός υφίστανται πλύση εγκεφάλου, ότι πρέπει να είναι μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης γιατί αλλιώς θα τους ξεπεράσει η Ιστορία. Ο συνδυασμός προπαγάνδας, τραπεζικής δύναμης, βλακείας και εξαγοράς σημαίνει πως δεν υπάρχει ελπίδα για τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Το ίδιο ισχύει για τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Βρετανία. Στις ΗΠΑ δεκάδες εκατομμύρια πολιτών δέχθηκαν πειθήνια να μην εισπράττουν, επί επτά χρόνια, κανένα επιτόκιο για τις καταθέσεις τους. Αντί να ζητούν εξηγήσεις και να διαμαρτύρονται, κατάπιαν απερίσκεπτα την προπαγάνδα πως η ύπαρξή τους εξαρτάται από την επιτυχία μιας χούφτας τεχνητά δημιουργημένων μεγαλοτραπεζών, που δεν επιτρέπεται, λόγω μεγέθους, να χρεωκοπήσουν.Εκατομμύρια Αμερικανών έχουν πεισθεί πως είναι καλύτερα να φυλλοροούν οι αποταμιεύσεις τους, παρά να χρεωκοπήσει μια διεφθαρμένη τράπεζα.

Για να κρατήσουν τους δυτικούς λαούς σε σύγχυση για την απειλή που πραγματικά αντιμετωπίζουν, τους λένε πως υπάρχει ένας τρομοκράτης πίσω από κάθε δέντρο, κάθε διαβατήριο, κάτω από κάθε κρεβάτι και ότι όλοι θα σκοτωθούν αν αρχίσουν αμφισβητήσεις για τις υπερεξουσίες που συνεχώς διευρύνει η κυβέρνηση. Μέχρι τώρα αυτή η μέθοδος λειτούργησε τέλεια, με τη μια προβοκάτσια να ακολουθεί την άλλη, ενισχύοντας ψευδεπίγραφες τρομοκρατικές επιθέσεις που εμποδίζουν την διάγνωση μιας απάτης για τη συγκέντρωση όλου του εισοδήματος και του πλούτου σε ελάχιστα χέρια.

Ακόρεστο με την κυριαρχία του επί των «δημοκρατικών λαών», το 1% των πολύ-δισεκατομμυριούχων προχώρησε με τους Δι-Ειρηνικούς και Δι-Ατλαντικούς Συνεταιρισμούς. Υποτίθεται πως πρόκειται για «συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου», επωφελείς για όλους. Στην πραγματικότητα είναι προσεκτικά κρυμμένες, μυστικές συμφωνίες, που παραδίδουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τον έλεγχο της νομοθεσίας κυρίαρχων κυβερνήσεων.

Για παράδειγμα, αποκαλύφθηκε ότι με τον Δι-Ατλαντικό Συνεταιρισμό, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας θα τεθεί στη δικαιοδοσία ιδιωτικών δικαστηρίων του συνεταιρισμού, ως υπόλογο στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας, και θα μπορεί να ενάγεται από ιδιωτικές επιχειρήσεις για αποζημίωση, με ενδεχόμενη συνέπεια και το κλείσιμό του…

Η διεφθαρμένη βρετανική κυβέρνηση, υπό τον δούλο της Ουάσιγκτον Κάμερον, εμπόδισε την πρόσβαση σε νομικά έγγραφα που αποκαλύπτουν τις συνέπειες της Διατλαντικής Συνεργασίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας.
  

Για οποιονδήποτε πολίτη οποιασδήποτε δυτικής χώρας, που είναι τόσο ηλίθιος ή τόσο «εγκεφαλοπλυμένος» που να μη το έχει αντιληφθεί, η μοναδική στόχευση της κυβέρνησής «του» είναι να παραδώσει κάθε πλευρά της ζωής του στα αρπακτικά ιδιωτικά συμφέροντα. 

Στη Βρετανία τα Ταχυδρομεία πουλήθηκαν, με εικονικό αντίτιμο, σε ιδιωτικά συμφέροντα με πολιτικές διασυνδέσεις. Στις ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικάνοι και ίσως και οι Δημοκράτες, σχεδιάζουν να ιδιωτικοποιήσουν την Ιατρική Περίθαλψη και την Κοινωνική Ασφάλιση, όπως έχουν ιδιωτικοποιήσει μέγα μέρος του Στρατού και τις σωφρονιστικές φυλακές. Κάθε δημόσια υπηρεσία είναι στόχος για ιδιωτική κερδοσκοπία. 

΄Ενας από τους λόγους της κλιμάκωσης των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών είναι η ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση του σωφρονιστικού συστήματος είχε ως αποτέλεσμα τεράστιος αριθμός Αμερικανών να κλείνονται στις φυλακές, όπου εξαναγκάζονται να δουλεύουν για τη Εταιρεία Υπολογιστών Apple, για την ΙΤ, για εταιρείες ρουχισμού, που παράγουν στρατιωτικές στολές και για πολύ μεγάλο αριθμό άλλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Οι φυλακισμένοι εργάτες πληρώνονται έως 69 σεντς την ώρα,- χαμηλότερα και της κινεζικής αμοιβής. 

Αυτή είναι η Αμερική σήμερα. Διεφθαρμένη αστυνομία, Διεφθαρμένοι εισαγγελείς. Διεφθαρμένοι δικαστές. Αλλά μέγιστα κέρδη για τον αμερικανικό καπιταλισμό από την φυλακισμένη εργασία Οικονομολόγοι της ελεύθερης αγοράς εξυμνούσαν τις ιδιωτικές φυλακές, ισχυριζόμενοι πως θα είναι αποτελεσματικώτερες. Και είναι πράγματι, για την εξασφάλιση κερδών στους καπιταλιστές, από την εργασία δούλων. (*2)

Στην Βρετανία η Γκάρντιαν αναφέρεται στην οργή του βρετανικού λαού για την άρνηση του Κάμερον να επιτρέψει την πληροφόρηση για τις συνέπειες τις Διατλαντικής Συμφωνίας στο κεφαλαιώδες ζήτημα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ωστόσο οι Βρετανοί εξακολουθούν να ψηφίζουν κόμματα που προδίδουν τον βρετανικό λαό.

Σε όλη τη Ευρώπη, οι ελεγχόμενες από την Ουάσιγκτον διεφθαρμένες κυβερνήσεις συσκότισαν το ξεπούλημα της εθνικής κυριαρχίας και του εσωτερικού Δικαίου, εστιάζοντας την προσοχή των λαών στους πρόσφυγες, η παρουσία των οποίων είναι αποτέλεσμα της υπαγωγής των κυβερνήσεων στην υπηρεσία των συμφερόντων της Ουάσιγκτον και όχι των συμφερόντων των λαών τους.

 

Κάτι βαρύ έχει συμβεί στην πνευματική λειτουργία και την ικανότητα αντίληψης των ευρωπαϊκών λαών, που φαίνονται πλέον ανίκανοι να κατανοήσουν τις μηχανορραφίες των κυβερνήσεών «τους». 

 

Οι υπεύθυνες, συνειδητές κυβερνήσεις στη Δύση αποτελούν παρελθόν. Μόνον αποτυχία και κατάρρευση περιμένει πια τον Δυτικό Πολιτισμό.»

Η πέμπτη φάλαγγα

Η εγχώρια ελίτ δεν γνωρίζει πώς συμπεριφέρονται στους προδότες οι βιομήχανοι της Γερμανίας, οι οποίοι διοικούσαν ανέκαθεν τη χώρα – ούτε πως τα θέλουν όλα δικά τους, αρνούμενοι να δώσουν ακόμη και ένα γυμνό κόκαλο σε όσους ανόητους υποδουλώνουν

.

”Η ελληνική κοινωνία θα αποκτήσει μία οξεία διαστρωμάτωση. Η κατώτερη μεσαία τάξη (lower middle class) θα εξαφανιστεί και τυπικά φέτος με τους μαζικούς πλειστηριασμούς που θα λάβουν χώρα, ενώ η φυγή της μεσαίας και ανώτερης μεσαίας τάξης (median και upper middle class) θα ολοκληρωθεί.

Ήδη 1.000.000 νέοι μετανάστες δημιουργήθηκαν μέσα σε έξι χρόνια, εκ των οποίων πάνω από τους μισούς παραγωγικοί και υψηλών δεξιοτήτων (high skills). Θα υπάρξει μία μεγάλη αγορά «Επισφαλών Στοιχείων Ενεργητικού» (distressed assets, κόκκινα δάνεια) από Τράπεζες που τα έχουν μαζέψει όλα και η οποία ήδη ετοιμάζεται – κυρίως από ευρωπαϊκά, ισραηλινά και μεσανατολικά κεφάλαια. Παράλληλα, θα ακολουθήσει μια αθρόα εισροή μεταναστών, οι οποίοι θα αποτελέσουν οσονούπω τη νέα τάξη φτωχών που «χρειάζεται» η χώρα.

Σε 5-6 χρόνια θα επανέλθει κάποια ισορροπία – κάτι σαν ανακωχή, μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο. Η χώρα όμως θα έχει επιστρέψει ξανά στο 1950. Δεν λέω στην εποχή πριν το ’50, επειδή θα αποφύγουμε τουλάχιστον τον εμφύλιο πόλεμο.

Όσο και εάν ακούγεται ειρωνικό, αυτό το χρωστάμε στον Αλέξη, επειδή οι «Μένουμε Ευρώπη» θα έκαναν τρομερά πράγματα μαζί με τους ακροδεξιούς – εάν ο Αλέξης δεν είχε κάνει τη μεγαλύτερη κυβίστηση όλων των εποχών. Οι άνθρωποι αυτοί είναι η Πέμπτη Φάλαγγα που υπήρχε και στην Ελλάδα – απλά εδώ δεν την χρειάστηκαν οι Επικυρίαρχοι, όπως τότε ο Φράνκο.

Η Ελλάδα όπως την ξέραμε δυστυχώς τελείωσε. Και λέω δυστυχώς γιατί, παρά τις στρεβλώσεις και τις υπερβολές, ήταν ένα ωραίο μέρος να ζεις. Τώρα θα είναι καλή μόνο για διακοπές ή για τη συνταξιοδότηση (retirement) πλουσίων. Πολύ φοβάμαι πάντως ότι, θα έχουμε και αυτό που έχουμε πάντα σε τέτοιες μεγάλες κρίσεις:

μία οδυνηρή εθνική τραγωδία, που μάλλον θα είναι το Καστελόριζο για να ξεκαθαρίσουμε τα οικόπεδα στην περιοχή και να αρχίσει η άντληση των υδρογονανθράκων – αμέσως μόλις αυξήσουν τις τιμές οι «ψευτομαγκιές» μεταξύ του Ιράν και της Σ. Αραβίας, καθώς επίσης ότι άλλο ακολουθήσει μέσα στο 2016″.

.

Τα παραπάνω είναι οι διαπιστώσεις, καθώς επίσης οι προβλέψεις ενός πολύ ικανού φίλου μας, ο οποίος ανήκει σε αυτούς που ενδιαφέρθηκαν από την αρχή (2008) για το ελληνικό πρόβλημα ανιδιοτελώς – κατανοώντας πλήρως τις διαστάσεις του, καθώς επίσης πού οδηγούσε.

Ο φίλος αυτός, αν και έχει μία πολύ καλή και επικερδή δουλειά, καλύτερη λόγω της σημερινής κρίσης, σκέφτεται να εγκαταλείψει την Ελλάδα – παρά το ότι αγαπάει την πατρίδα μας περισσότερο από όλους όσους γνωρίζουμε, ενώ φυσικά δεν το έχει ανάγκη από την πλευρά της επιβίωσης του.

Δυστυχώς οι δυσοίωνες προβλέψεις του δεν είναι μακριά από τις δικές μας (ανάλυση) – γεγονός που ασφαλώς δεν μας χαροποιεί καθόλου, αφού επιθυμούμε όσο τίποτα άλλο να διαψευσθούμε. Εν τούτοις, πολύ περισσότεροεπειδή τα βατράχια έχουν συνηθίσει το βραστό νερό μετά από τα έξι συνεχή χρόνια που ανέβαινε σταδιακά η θερμοκρασία του, έχουν αποκτήσει πλέον την ψευδαίσθηση πως δεν πρόκειται τελικά να καούν – οπότε δεν θα αντιδράσουν, συνεχίζοντας να σιωπούν όπως τα πρόβατα.

Πόσο μάλλον όταν έχουν πλήρη άγνοια του τι πρόκειται να χάσουν, μετά την άνευ όρων παράδοση στους δανειστές τόσο της δημόσιας περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ), όσο και της ιδιωτικής (λεηλασία τραπεζών), εκ μέρους της σημερινής κυβέρνησης – ενώ θα ακολουθήσει ο υπόγειος πλούτος της χώρας μας, καθώς επίσης η εκκλησιαστική περιουσία, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το 1 τρις €. Ειδικά όσον αφορά τους υδρογονάνθρακες η αξία τους, σύμφωνα με τις πιο γνωστές και συντηρητικές μεθόδους υπολογισμού τους, είναι η κατωτέρω:

.

Είδος	Συνολική τιμή
Πετρέλαιο	872 δις $
Φυσικό αέριο	2.331 δις $
Υδρίτες	1.700 δις $
Σύνολο	4.800 δις $

.

Με απλά λόγια, μόνο η αξία των υδρογονανθράκων είναι 14 φορές υψηλότερη από το δημόσιο χρέος μας, οπότε εύλογα κατανοεί κανείς το ενδιαφέρον της Γερμανίας – η οποία συνηθίζει να σχεδιάζει το απώτερο μέλλον της, όταν όλοι οι υπόλοιποι ασχολούνται με το παρόν ή με το παρελθόν.

Για παράδειγμα το 1944, όταν φαινόταν πως θα χάσει τελικά τον πόλεμο, η γερμανική κυβέρνηση συγκέντρωσε τους μεγάλους βιομηχάνους της χώρας, συμβουλεύοντας τους να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό και να τα επενδύσουν σε άλλα κράτη – έτσι ώστε αργότερα, όταν θα καταστρεφόταν από τις συμμαχικές δυνάμεις, θα τελείωνε ο πόλεμος και θα ξεκινούσε η ανοικοδόμηση της Γερμανίας, να διευκολυνθεί η ανάπτυξη της μέσω των χρημάτων που θα είχαν διοχετευθεί στο εξωτερικό.

Φυσικά οι άλλες χώρες, οι οποίες της ενέκριναν γενναιόδωρα τη διαγραφή χρεών το 1953, καθώς επίσης την πληρωμή των υπολοίπων με ρήτρα εξαγωγών (όχι ανάπτυξης), δεν το γνώριζαν – με αποτέλεσμα να ακολουθήσει το γερμανικό οικονομικό θαύμα, το οποίο κάθε άλλο παρά ως τέτοιο μπορεί να χαρακτηριστεί. Έτσι φτάσαμε στη σημερινή εποχή, όπου η Γερμανία διεκδικεί ξανά τα εδάφη της Ευρώπης – ως μία ισχυρή κατοχική δύναμη, με οικονομικά όπλα.

Ποιά είναι όμως αυτή η πέμπτη φάλαγγα, στην οποία αναφέρεται ο φίλος μας; Μα ασφαλώς η εγχώρια οικονομική ελίτ, στην έμμισθη υπηρεσία της οποίας ευρίσκεται η δήθεν πολιτική ελίτ – όπου προσχώρησε πρόσφατα και ο πρώην νεαρός επαναστάτης, ο Αλέξης, αντιλαμβανόμενος προφανώς τα οφέλη της εξουσίας και της πρωθυπουργικής καρέκλας.

Εν τούτοις, η ελίτ αυτή δεν γνωρίζει πώς συμπεριφέρονται στους προδότες οι βιομήχανοι της Γερμανίας, οι οποίοι διοικούσαν ανέκαθεν τη χώρα – ούτε πως τα θέλουν όλα δικά τους, αρνούμενοι να δώσουν ακόμη και ένα γυμνό κόκαλο σε όσους υποδουλώνουν.

Ολοκληρώνοντας, ελπίζουμε να μην θεωρήσει κανείς πως η λύση της Ελλάδας είναι η στήριξη των καλοπροαίρετων αλλά μωρών οπαδών της δραχμής που πιστεύουν σε επίγεια θαύματα (άρνηση της εξυπηρέτησης του χρέους χωρίς συνέπειες) – πολλοί από τους οποίους ονειρεύονται μία σοβιετικού τύπου οικονομία, χειρότερη από αυτήν του παρελθόντος. Πόσο μάλλον όταν δεν έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες και δεξιότητες – ενώ δεν διαθέτουν κανένα απολύτως ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου της χώρας από τις πολλαπλές παγίδες, στις οποίες έχει οδηγηθεί, χωρίς φυσικά να απομονωθεί.

Μπορεί λοιπόν η λύση της Ελλάδας να βρίσκεται εκτός της Ευρωζώνης και εκτός της ΕΕ, πόσο μάλλον αφού έτσι ή αλλιώς θα διαλυθούν, αλλά δεν πρόκειται για κάποια εύκολη, ανώδυνη διαδικασία. Ειδικά για μία χώρα, στην οποία εύλογα οι Πολίτες δεν εμπιστεύονται καθόλου την Πολιτεία, που δεν υπάρχει Κράτος Δικαίου και που δεν λειτουργούν οι Θεσμοί – ενώ έχει προηγηθεί μία βιβλικών διαστάσεων καταστροφή του πολιτικού, κοινωνικού, πολιτισμικού, οικονομικού και παραγωγικού της ιστού (συνέντευξη στο ραδιόφωνο Ιωαννίνων).