ΡΗΓΑΣ

Όταν η διοίκησις βιάζη,αθετή,καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονα του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν’ αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαια του και το πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του.

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Simone Le Baron: Για την κρισιμη κατάσταση στην Ελλάδα.

Simone Le Baron: Για την κρισιμη κατάσταση στην Ελλάδα: "Όταν ο ρόλος της αστυνομίας περιορίζεται βασικά στην προστασία του πολιτικού προσωπικού που είναι εγκλεισμένο στη Βουλή (και γενικότερα, των..."

1 σχόλιο:

Simone Le Baron είπε...: Είδη δεν γνωρίζω την ηλεκτρονική διεύθυνση σου, σου βάζω εδώ το τρίτο γράμμα μου αν σε ενδιαφέρει....
http://simone-le-baron.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html; 25 Σεπτεμβρίου 2011 στις 11:08 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

"Κι Όσο αγαπώ τήν πατρίδα μου δέν αγαπώ άλλο τίποτας. Νάρθη ένας νά μού ειπή ότι θά πάγη ομπρός ή πατρίδα, στέργομαι νά μού βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ότι άν είμαι στραβός, καί ή πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει, Αν είναι ή πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να χω, στραβός θανά είμαι. Οτι σ αύτείνη θά ζήσω,δέν έχω σκοπόν νά πάγω άλλου." ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ.

ΘΟΥΡΙΟΣ .«...Οι Έλληνες πολεμούσαν έχοντας στα χείλη τους τις τρομερές στροφές του Ρήγα...»

Θούριος
<<Το ιερότερο άσμα της φυλής μας>>

«Όσοι από τους Ιερολοχίτες στο Δραγατσάνι δεν βρήκαν το θάνατο στη μάχη παρά πέσανε στα χέρια των τυράννων, τραγουδάγανε το Θούριο όταν τους οδηγούσαν να τους σφάξουν...»

«Εστάθη ο μεγαλύτερος ευεργέτης της φυλής μας. Το μελάνι του θα είναι πολύτιμο ενώπιον του Θεού, όσο το αίμα του άγιο.»
Θ.Κολοκοτρώνης

ΠΑΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝ, ΒΑΡΒΑΡΟΣ.

" Σαν μισούνται ανάμεσα τους ,δε τους πρέπει λευτεριά ". «Ρήγας ο Θεσσαλός»

ΗΡΘΑΝ
ντυμενοι "φιλοι"
αμετρητες φορες οι εχθροι μου
το παμπαλαιο χωμα πατωντας.
Και το χωμα δεν εδεσε ποτε με τη φτερνα τους.
Εφεραν
το Σοφο, τον οικιστη και το Γεωμετρη,
Βιβλους γραμματων και αριθμων,
την πασα Υποταγη και Δυναμη,
το παμπαλαιο φως εξουσιαζοντας.
Και το φως δεν εδεσε ποτε με τη σκεπη τους.
Ουτε μελισσα καν δε γελαστηκε το χρυσο ν' αρχινισει παιχνιδι·
ουτε ζεφυρος καν, τις λευκες να φουσκωσει ποδιες.
Εστησαν και θεμελειωσαν
στις κορφες, στις κοιλαδες, στα πόρτα
πυργους κραταιους κι επαυλεις
ξυλα και αλλα πλεουμενα,
τους Νομους, τους θεσπιζοντας τα καλα και συμφεροντα,
στο παμπαλαιο μετρο εφαρμοζοντας.
Και το μετρο δεν εδεσε ποτε με τη σκεψη τους.
Ουτε καν ενα χναρι θεου στην ψυχη τους σημαδι δεν αφησε·
ουτε καν ενα βλεμμα ξωθιας τη μιλια τους δεν ειπε να παρει.
Εφτασαν
ντυμενοι "φιλοι"
αμετρητες φορες οι εχθροι μου,
τα παμπαλαια δωρα προσφεροντας.
Και τα δωρα τους αλλα δεν ητανε
παρα μονο σιδερο και φωτια.
Στ' ανοιχτα που καρτερεγαν δαχτυλα
μονον οπλα και σιδερο και φωτια
Μονον οπλα και σιδερο και φωτια.
Ο.Ελύτης

«Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν

Με βιολιά καί με ζουρνάδες
γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν οι τρανοί σου
καί θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες»
Κωστής Παλαμάς

«Για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους, θέλει ένα Καιάδα, γκρεμοτσακίστε τους»
Ν. Γκάτσος

«Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ κι αγαπημένε,πάντοτ' ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε»
Διονύσιος Σολωμός

«Τρία πράγματα εχάλασαν την Ρωμανίαν όλην, ο φθόνος, η φιλαργυρία και η κενή ελπίδα» Ας προσέξουμε την «κενή ελπίδα», τα «λόγια τα παχιά», τα «λιθάρια στον τουρβά»
Στρ.Μακρυγιάννης.

Πότε θα ανθίσουν τούτοι οι τόποι?
Πότε θα έρθουν καινούριοι Ανθρωποι
να συνοδεύσουνε τη βλακεία
στην τελευταία της κατοικία?
Γιώργος Σεφέρης.

Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου τίποτε δεν είναι πιο πικρό»
Σεφέρης.

«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά.
Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά.»
Φώτης Κόντογλου «Πονεμένη Ρωμιοσύνη»

«Εις των Φράγκων υποσχέσεις μη στηρίζετε ελπίδας/ Έμπορος ο βασιλεύς των αγοράζει και πωλεί/ Εις των τέκνων σας τας λόγχας και ασπίδας και κοπίδας,/ Εις αυτά, αυτά και μόνον η ελπίς ας στηριχθεί./ Από τους αγρίους Τούρκους και τους πονηρούς Λατίνους/ Όσο δυνατοί κι αν είσθε δεινούς τρέχετε κινδύνους»
«Η Ρωμηοσύνη και ο Φώτης Κόντογλου

<Σε βλέπω πάλι Ελλάδα μου,πατρίδα μου χρυσή

να υψώνεσαι περήφανη ,γιατί είσαι πάντα εσύ.

Συ που το Φως εσκόρπισες ,στον Κόσμο πέρα ως πέρα

κι ήταν ημέρα Ελληνική, του Κόσμου η πρώτη μέρα>>

Τίμος Μωραϊτίνης

Κι αν δεν μπορεις να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

Kων.Καβάφης

ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

Να υπάρχεις ελληνικός δηλώνει τέσσερες τρόπους συμπεριφοράς.

Ότι δέχεσαι την αλήθεια που έρχεται μέσα από την φύση. Όχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων.

Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης. Όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων.

Ότι αποθεώνεις την εμορφιά. Γιατί η εμορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου.

Και κυρίως αυτό.. Ότι αγαπάς τον άνθρωπο. Πως αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.

Δημ.Λιαντίνης

Όπως ακριβώς λοιπόν, απονέμετε στους ευεργέτες τις πιο μεγάλες τιμές, έτσι είναι δίκαιο να τιμωρείτε με τις έσχατες τιμωρίες αυτούς που προκαλούν καταισχύνη και προδίδουν την πατρίδα!

(Λυκούργου, Κατά Λεωκράτους, 51)

κατά την συζήτησιν των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου αξίαν έχει, όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του"

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ Ε89

Ακούστε. εγώ είμαι ο γκρεμιστής είμαι εγώ κι ο κτίστης

ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης

Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

....Κάλλιο φυτρώστε αγριαγκαθιές, κάλλιο ουρλιάξτε λύκοι

κάλλιο φουσκώστε ποταμοί και κάλλιο ανοίξτε τάφοι

και δυναμίτη βρόντηξε και σιγοστάξε αίμα

παρά σε πύργους άρχοντας και σε ναούς το Ψέμα.......

Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε

γκρικάω, βγαίνει από μέσα μου μια προσταγή:

Γκρεμίστε!

Κ.Παλαμάς

Ευτυχισμένος ο άρχων που κάνει τους υπηκόους του όχι να τον φοβούνται, μα να φοβούνται μήπως αυτός πάθει τίποτε κακό.
Όμηρος

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.
Να μην αφήσετε ποτέ τους άλλους να γράψουν την ιστορία σας, αντί για εσάς, μαζί του πρέπει να την συνεχίζετε, είναι μια απλή ιστορία ποίησης, μουσικής, αγάπης μεταξύ ανθρώπων που συνυπάρχουν αρμονικά, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.
SIMONE LE BARON

Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΠΑΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ΄ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ.
Αριστοτέλης

ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΜΙΚΡΗ....

“Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.

Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.
Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.
Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.
Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.
Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης εἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦ φυσικοῦκόσµου.

Σ’ αὐτὸ τὸν κόσµο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας µας χρειάζεται ὅλους τούς ἄλλους. Πρέπει ν’ ἀναζητήσουµε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται.
Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963

«Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,

πέσουν καιροί οργισμένοι,

κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,

κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δέ φελάν

παρά για μετερίζια,

μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι!

Τράβα, ξεσπέρμεψέ το,

χέρσωσε το περιβόλι κόφ’ το,

και χτίσε κάστρο απάνω του

και ταμπουρώσου μέσα,

για πόλεμο, για μάτωμα,

για την καινούργια γέννα,

π’ όλο την περιμένουμε,

κι όλο κινάει για να ‘ρθει,

κι όλο συντρίμι χάνεται

στο γύρισμα των κύκλων.»

(Παλαμάς, Πατέρες)

Η ζωή είναι δώρο. "Ημουνα λυπημένος που δεν είχα παπούτσια ώσπου είδα κάποιον που δεν είχε πόδια."

Μενέλαος Λουντέμης

Νίκος Εγγονόπουλος :Όσον αφορά εμένα δεν είναι ο θάνατος που με στενοχωρεί. Είναι που πεθαίνοντας θα πάψω να έχω την ελληνική ιθαγένεια, να είμαι ΄’Ελλην υπήκοος. Και βέβαια, δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία πως οι άγγελοι στον παράδεισο μιλούν ελληνικά.